Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Sędziowie NSA Stanisław Bogucki, NSA Sławomir Presnarowicz, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi P. J. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 marca 2011 r. sygn. akt II FSK 1870/09 w sprawie ze skargi kasacyjnej P. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 marca 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 622/07 w sprawie ze skargi P. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 23 marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. 1) uchyla wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 marca 2011 r., sygn. II FSK 1870/09, 2) oddala skargę kasacyjną, 3) zasądza od P. J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 1 marca 2011 r., sygn. akt II FSK 1870/09, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną P. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 622/07 w sprawie ze skargi P. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 23 marca 2007 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r.
Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez Sąd pierwszej instancji, stanie faktycznym:
W wyniku kontroli przeprowadzonej u podatnika stwierdzono nierzetelność prowadzonej księgi przychodów i rozchodów w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Ustalono, że w grudniu 2001 r. skarżący w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wykazał w kosztach (pozostałe wydatki) kwotę 1.620.000 zł. Kwota ta została udokumentowana dowodem wewnętrznym, jako nieumorzona wartość środków trwałych, tj. nieruchomości - działek położonych w K. oraz praw majątkowych i autorstwa projektu w łącznej wartości początkowej 1.120.000 zł, a także prawa wieczystego użytkowania działek położonych w K. i znajdującego się na nich naniesienia- centralnego łapacza tłuszczu w łącznej wartości początkowej 500.000 zł. Organ pierwszej instancji ustalił, że w dniu 31 grudnia 2001 r. została wystawiona faktura na sprzedaż tych środków trwałych, na podstawie aktu notarialnego rep. A Nr [...] firmie "E." Sp. z o.o. z siedzibą w K. za łączną cenę 1.500.000 zł. Strony ustaliły, że cena sprzedaży zapłacona zostanie w ten sposób, że w miejsce zapłaty ceny strony dokonują potrącenia wierzytelności przysługującej Spółce "E." wobec skarżącego do kwoty 1.500.000 zł. W celu udokumentowania zaewidencjonowanej w kosztach kwoty 1.620.000 zł będącej wartością początkową nieumorzonych i sprzedanych środków trwałych skarżący okazał kontrolującym operaty szacunkowe, na podstawie których wykazano w ewidencji środków trwałych wartość początkową. Operat szacunkowy z dnia 31 stycznia 2001 r. określał wartość rynkową nieruchomości położonej w K. stanowiącej własność skarżącego. Celem opracowania było określenie wartości rynkowej tej nieruchomości, jako podstawy zabezpieczenia kredytu bankowego. Wartość rynkową nieruchomości z zaprojektowanym budynkiem ustalono na dzień 28 stycznia 2001 r. w kwocie 2.222.480 zł, w tym wartość prawa własności gruntu w kwocie 651.630 zł. Na podstawie operatu szacunkowego z dnia 30 kwietnia 2001 r. określono wartość rynkową nieruchomości położonej w K. w łącznej kwocie 553.280 zł. Skarżący wyjaśnił, iż wartości przyjęte w ewidencji środków trwałych wynikają z subiektywnej wartości nieruchomości (dekoniunktura na rynku nieruchomości), a strata na sprzedaży środków trwałych do Spółki "E." (1.620.000 zł nieumorzona wartość, przy cenie sprzedaży 1.500.000 zł) wynikała z faktu, że na dzień transakcji nie było możliwe uzyskanie wyższej ceny nieruchomości. Do akt sprawy przedłożono także akty notarialne dotyczące nabycia powyższych środków trwałych, z których wynika, że zakupu nieruchomości w K. skarżący dokonał 17 czerwca 1998 r. za kwotę 183.000 zł, zaś nieruchomość w K. nabył 15 września 1999 r. za łączną cenę 90.000 zł. Dodatkowo skarżący wyjaśnił, że na działkach prowadzona była w latach 1998-1999 rozbiórka starych elementów konstrukcyjnych, wycinka krzewów, wywóz gruzu oraz ogrodzenie terenu. Prace te były wykonywane systemem gospodarczym. Zdaniem organu, skoro można było ustalić jako wartość początkową środka trwałego cenę nabycia nieruchomości, nieuzasadnione było zastosowanie art. 22g ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm.), powoływanej dalej jako: "u.p.d.o.f.". Stwierdzono ponadto, że nieruchomości nie były wykorzystywane przez skarżącego w prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ w miesiącu wprowadzenia do ewidencji środków trwałych zostały one zbyte. Tym samym nieruchomości te były dla skarżącego towarami handlowymi, a nie środkami trwałymi wykorzystywanymi w prowadzonej działalności gospodarczej. Z przekazanych aktów notarialnych wynika, iż cena nabycia nieruchomości i praw wynosi łącznie 273.000 zł i ta kwota stanowiła dla podatnika koszt uzyskania przychodów z ich sprzedaży. Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia decyzją z dnia 13 października 2006 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. określił skarżącemu wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w kwocie 890.121 zł.