Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Dumas, Sędziowie: NSA Stefan Babiarz, WSA del. Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Protokolant Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 1793/09 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 7 października 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie umorzenia odsetek od zaległości podatkowej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z 10 lutego 2010 r. (sygn. akt I SA/Wr 1793/09), wydanym na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie: "p.p.s.a.", Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę J. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 7 października 2009 r. uchylającą decyzję o odmowie umorzenia odsetek za zwłokę i umarzającą postępowanie w sprawie.
2. Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynikało, że Skarżąca, stosownie do decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. z 28 października 2008 r., spłaciła 31 grudnia 2008 r. zaległość w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. wraz z odsetkami za zwłokę. Następnie, w dniu 24 lutego 2009 r. złożyła ponowny wniosek o umorzenie odsetek za zwłokę naliczonych od wspomnianej zaległości podatkowej, który organ podatkowy I instancji, decyzją z 9 lipca 2009 r. załatwił odmownie.
Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z 7 października 2009 r. uchylił decyzję organu I instancji i umorzył postępowanie w sprawie. Przypomniał, że warunkiem merytorycznego rozpoznania wniosku o umorzenie jest istnienie zaległości podatkowej objętej tym wnioskiem. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej wygaśnięcie tej zaległości przed dniem wszczęcia postępowania o jej umorzenie lub w toku takiego postępowania, niezależnie od przyczyny prowadzącej do tego skutku, a określonej w art. 59 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60, ze zm.), rodzi bezprzedmiotowość postępowania i, w konsekwencji, konieczność jego umorzenia.
3. Na powyższą decyzję Skarżąca wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.
4. Uzasadniając wydany wyrok Sąd I instancji wskazał, że podstawowym warunkiem wszczęcia na wniosek i prowadzenia postępowania na podstawie art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej jest istnienie zaległości obciążających podatnika, tj. przedmiotu jego żądania. Możliwość zwolnienia z ich dobrowolnej lub przymusowej (egzekucyjnej) realizacji - w sposób logiczny - opiera się na założeniu, że zobowiązanie to istnieje. Dlatego - w ocenie Sądu I instancji - oczywiste jest, że brak zobowiązania podatkowego powoduje, iż wszczęcie postępowania w sprawie jego umorzenia jest bezprzedmiotowe z uwagi na brak przedmiotu (długu podatkowego), w stosunku do którego zastosowanie miałaby ulga podatkowa. Sąd I instancji zauważył, że Skarżąca uregulowała zaległość podatkową w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. wraz z odsetkami za zwłokę w dniu 31 grudnia 2008 r., tj. przed złożeniem wniosku o umorzenie. W rezultacie zobowiązanie podatkowe, którego dotyczył wniosek Skarżącej złożony w dniu 24 lutego 2009 r. zostało zrealizowane, a zatem przestał istnieć dług podatkowy objęty żądaniem. Dlatego zdaniem Sądu I instancji trafnie ocenił organ odwoławczy, że prowadzenie postępowania we wskazanym zakresie było nieuzasadnione z uwagi na treść art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej. W efekcie prawidłowe było orzeczenie przez ten organ o uchyleniu decyzji organu I instancji i umorzeniu postępowania w sprawie.