1. Pracownikiem w rozumieniu przepisu art. 27c ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./jest osoba wymieniona w art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy /Dz.U. 1998 nr 21 poz. 94 ze zm./ to jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę, mianowania, powołania, lub spółdzielczej umowy o pracę.
Powyższa definicja "pracownika", zbieżna z zawartą w Kodeksie pracy, jest definicją ustawową, art. 12 ust. 4 ustawy podatkowej stanowi, iż "za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się...". A zatem ilekroć w ustawie jest mowa o pracowniku, uważa się, że jest to jedna z osób wymienionych w art. 12 ust 4 ustawy podatkowej w zw. z art. 2 Kodeksu pracy. Stąd też nie ma podstaw do przyjęcia, że będący przedmiotem wykładni art. 27c ust. 2 ustawy podatkowej, posługuje się pojęciem "pracownika" w innym znaczeniu, niż mu je przyznaje art. 12 ust 4 tej ustawy.
2. "Osoba współpracująca", o której mowa w art. 8 ust. 2 i 11 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych /Dz.U. nr 137 poz. 887 ze zm./, nie jest "pracownikiem" w ujęciu art. 27c ust. 2 ustawy podatkowej.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Sędziowie NSA Edyta Anyżewska, Sylwester Marciniak, Protokolant Marta Sarnowiec, po rozpoznaniu w dniu 5 października 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Beaty L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 lutego 2005 r., sygn. akt I SA/Ka 1407/03 w sprawie ze skargi Beaty L. na decyzję Izby Skarbowej w K. Ośrodek Zamiejscowy w C. z dnia 9 czerwca 2003 r., (...) w przedmiocie ulgi z tytułu nauki zawodu oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym do NSA wyrokiem z dnia 7 lutego 2005 r., I SA/Ka 1407/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Beaty L. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 9 czerwca 2003 r., w przedmiocie ulgi z tytułu nauki zawodu.
Uzasadniając orzeczenie Sąd wyjaśnił, że decyzją z dnia 27 lutego 2003 r., wydaną na podstawie art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, dalej O.p. oraz art. 27c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, dalej u.p.d.o.f. w związku z wnioskiem z dnia 31 grudnia 2002 r. o przyznanie ulgi podatkowej z tytułu wyszkolenia uczennicy S. D. w zawodzie cukiernik, Urząd Skarbowy w B. odmówił Beacie L. przyznania przedmiotowej ulgi. W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy podniósł, że przewidziana w art. 27c ust. 2 u.p.d.o.f. ulga uczniowska przysługuje w przypadku, gdy uprawnionym do szkolenia uczniów jest przynajmniej jeden ze wspólników lub pracownik osoby /spółki/ prowadzącej działalność gospodarczą. Natomiast w myśl art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy /Dz.U. nr 24 poz. 141 ze zm./, dalej Kp, pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Organ podatkowy stwierdził również, że w przypadku szkolenia ucznia przez osobę nie będącą pracownikiem osoby prowadzącej działalność gospodarczą, ulga podatkowa za wyszkolenie ucznia jest nienależna. Instruktorem praktycznej nauki zawodu w okresie szkolenia uczennicy był mąż skarżącej /ona sama nie posiadała stosownych uprawnień/ występujący w zakładzie jako osoba współpracująca i nie będący jej pracownikiem ani wspólnikiem. Działalność gospodarcza była prowadzona wyłącznie przez podatnika. Skoro zaś mąż skarżącej nie był jej pracownikiem, to nie mógł szkolić uczniów w jej zakładzie pracy tj. być instruktorem praktycznej nauki zawodu. Organ podatkowy wskazał ponadto, że nie zasługuje na uwagę argument, iż przepisy zawarte w ustawie o ubezpieczeniach społecznych dopuszczają jedynie zatrudnienie męża jako osoby współpracującej a nie jako pracownika. Przepisy te bowiem nie są przepisami podatkowymi przez co nie mogą modyfikować warunków, od zaistnienia których uzależnione jest przyznanie ulgi w podatku dochodowym z tytułu nauki zawodu.
Tę ocenę podtrzymał w spornym akcie prawnym organ odwoławczy ze wskazaniem na art. 233 par. 1 pkt 1 O.p. oraz art. 27c u.p.d.o.f., utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję. W uzupełnieniu argumentacji organu I instancji Izba Skarbowa podniosła, że fakt istnienia pomiędzy małżonkami wspólności małżeńskiej nie jest tożsamy z współwłasnością firmy prowadzonej przez podatnika jednoosobowo. Natomiast fakt nieprawidłowego przyznania ulgi za wyszkolenie innego ucznia w 2000 r. nie może mieć istotnego wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie. Organ odwoławczy zauważył, że par. 10 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 lipca 2002 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu /Dz.U. nr 113 poz. 988/ określa precyzyjnie osoby mogące prowadzić zajęcia praktycznej nauki zawodu, zwane instruktorami praktycznej nauki zawodu - są to właściciele i pracownicy zakładów pracy spełniający wymagane uprawnienia do szkolenia uczniów.