Skarga kasacyjna na decyzję SKO w O. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2003 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Edyta Anyżewska, Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 18 października 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 17 maja 2006 r. sygn. akt I SA/Ol 117/06 w sprawie ze skargi Skarbu Państwa - R. w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 30 grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2003 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie, 2) zasądza od Skarbu Państwa - R. w O. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. kwotę 4.350 (cztery tysiące trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Lasy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/9

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 maja 2006 r. o sygn. I SA/Ol 117/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie - po rozpoznaniu skargi Skarbu Państwa -R. w O. (dalej: R.) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. (dalej: SKO) z dnia 30 grudnia 2005 r. o nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2003 r. - uchylił zaskarżoną decyzję, zasądzając od SKO na rzecz R. kwotę 3.900 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego i określając, że decyzja ta nie podlega wykonaniu. Jako podstawę prawną powołano art. 145 § 1 pkt 1 lit. a/, art. 200, art. 205 i art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; w skrócie: P.p.s.a.).

2. Uzasadniając wyrok, Sąd I instancji stwierdził, że istota sporu w niniejszej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy na R. - będącym jednostką organizacyjną w strukturze MON - ciążył obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości od przedmiotu opodatkowania określonego w decyzji organu I instancji. Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.; dalej: u.p.o.l.), w brzmieniu obowiązującym w 2003 r. (nadanym przez przepisy art. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. - Dz. U. Nr 200, poz. 1683), ma inną systematykę wewnętrzną. Odmiennie niż w poprzednim stanie prawnym, w art. 2 uregulowany został zakres przedmiotowy, natomiast w art. 3 zakres podmiotowy podatku. Poczynając od 1 stycznia 2003 r., dla oceny przedmiotu podatku od nieruchomości nie ma potrzeby sięgania do regulacji obowiązku podatkowego w podatku rolnym, czy leśnym. Decydujące znaczenie mają dane z ewidencji gruntów. W poprzednim stanie prawnym, nieprecyzyjna regulacja oraz krzyżowanie się zakresów treści przepisów w ustawie odnoszących się do opodatkowania gruntów, wywoływały wiele wątpliwości interpretacyjnych. Trzeba tu jednak zauważyć, że istniało ugruntowane orzecznictwo NSA, według którego decydujące znaczenie dla opodatkowania gruntów podatkiem od nieruchomości, miały informacje wynikające z ewidencji gruntów i budynków. Zatem dla stwierdzenia, że w 2003 r. grunt oznaczony w ewidencji gruntów i budynków symbolem Tr podlegał opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, nie trzeba było przeprowadzać innego postępowania, w szczególności polegającego na ustaleniu, czy był on związany z gospodarką leśną, a więc mieścił się w definicji lasu określonej w art. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679 ze zm.; dalej ustawa o lasach) i tym samym ewentualnie podlegał opodatkowaniu podatkiem leśnym.

W ocenie Sądu I instancji, powstały natomiast uzasadnione wątpliwości co do tego, na której ze stron umowy, w oparciu o którą organy podatkowe obciążyły obowiązkiem podatkowym R., rzeczywiście ten obowiązek ciążył. Według art. 3 ust. 1 pkt 1-3 u.p.o.l., podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne, w tym spółki nie posiadające osobowości prawnej będące: (1) właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, (2) posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych, (3) użytkownikami wieczystymi gruntów. Gdy własność nieruchomości lub obiektów budowlanych przysługuje Skarbowi Państwa lub jednostce samorządu terytorialnego to, stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 4 u.p.o.l. podatnikami są posiadacze, jeżeli posiadanie wynika: (a) z umowy zwartej z właścicielem, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa, (b) lub innego tytułu prawnego, (c) bądź jest bez tytułu prawnego. Art. 3 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 3 ust. 2 (w aktualnym brzmieniu) jest odpowiednikiem art. 2 ust. 1 pkt 3 i 4 w związku z art. 2 ust. 2 u.p.o.l. w brzmieniu obowiązującym w latach 1997-2002. Różnica w stosunku do poprzedniego stanu prawnego polega zasadniczo na zmianie redakcji przepisów oraz rezygnacji z użycia sformułowania "ustanowionego zarządu" obok słów "innego tytułu prawnego", co wydaje się poprawnym zabiegiem legislacyjnym albowiem "zarząd" nieruchomością oczywiście mieści się w pojęciu "innego tytułu prawnego". Ponadto za podatnika w świetle art. 3 ust. 1 pkt 4 u.p.o.l. ustawodawca uznaje także posiadacza bez tytułu prawnego, niezależnie od tego, że dana nieruchomość wchodzi w skład AWRSP, bądź jest w zarządzie Lasów Państwowych (inaczej w poprzednim stanie prawnym).

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Lasy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze