Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w 2012 roku
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia del. WSA Artur Kot (sprawozdawca), Protokolant Kinga Kosowska, po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 listopada 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 695/18 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 8 maja 2018 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w 2012 roku 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 8 maja 2018 r., nr [...]; 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku na rzecz A. S. kwotę 7 784 (słownie: siedem tysięcy siedemset osiemdziesiąt cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/7

1. Wyrokiem z 13 listopada 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 695/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (dalej także jako "WSA" lub "sąd pierwszej instancji") oddalił skargę A. S. (dalej jako "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej jako "organ podatkowy", "Dyrektor IAS" lub "DIAS") z 8 maja 2018 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w 2012 r. Tekst powyższego wyroku wraz z uzasadnieniem (oraz innych orzeczeń sądów administracyjnych przywołanych poniżej) dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, zwana w skrócie "CBOSA", adres: http://orzeczenia.nsa.gov.pl.

2. Stan faktyczny przedstawiony przez sąd pierwszej instancji.

2.1. Dyrektor IAS utrzymując w mocy decyzję wymiarową organu I instancji przyjął, że skarżąca nie nabyła prawa do tzw. ulgi meldunkowej w związku dokonaną 11 maja 2012 r. sprzedażą nieruchomości lokalowej nabytej w 2007 r. Spełniła pierwszy z warunków do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r.,

Nr 51, poz. 307 ze zm.; dalej zw. "updof") jakim było zameldowanie na pobyt stały w zbywanym lokalu mieszkalnym na czas nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, ale nie spełniła drugiego warunku w postaci złożenia w przewidzianym terminie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia. Konieczne zatem było określenie jej zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r.

W skardze do WSA w Gdańsku skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji jako wydanej z naruszeniem przepisów:

- art. 121 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.; dalej: "o.p."), tj. zasady prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych;

- art. 122 i art. 187 § 1 o.p. poprzez niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy;

- art. 188 o.p. poprzez nieuwzględnienie zgłoszonych przez skarżącą wniosków dowodowych, mimo iż miały istotne znaczenie dla sprawy.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko w sprawie.

2.2. Sąd pierwszej instancji oddalając skargę przyjął, że prawo do skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 updof, uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków, tj. zameldowania na pobyt stały w okresie nie krótszym niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia lokalu mieszkalnego, czy też spółdzielczego własnościowego prawa do takiego lokalu oraz terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia. Tylko spełnienie tych warunków łącznie powoduje nabycie i zrealizowanie zwolnienia podatkowego. Fakt niedochowania choćby jednego z powołanych warunków pozbawia podatnika możliwości skorzystania ze zwolnienia i powoduje obowiązek opodatkowania dochodów osiągniętych ze zbycia nieruchomości. Zdaniem WSA trafnie w motywach zaskarżonej decyzji organ podkreślił, że wynikający z ustawy termin do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 21 updof, jest terminem prawa materialnego. Nie podlega zatem przywróceniu przez organ podatkowy i tym samym okoliczności, w których doszło do uchybienia tego terminu pozostają bez znaczenia dla oceny skutków prawnych jego niedochowania z punktu widzenia nabycia uprawnienia do przedmiotowej ulgi. Skarżąca będąc zameldowaną na pobyt stały w zbywanym lokalu w okresie od 15 lutego 1979 r. do 31 lipca 2012r., tj. w okresie ponad 12 miesięcy przed datą zbycia tej nieruchomości (sprzedaż nastąpiła 11 maja 2012 r.), spełniła pierwszy z warunków do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 updof, jakim było zameldowanie się na pobyt stały w zbywanym lokalu na czas nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą jego zbycia. Podatniczka nie złożyła jednak w ustawowym terminie wymaganego oświadczenia, tj. nie spełniła drugiego z warunków do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Jak wynika z akt sprawy, wbrew wyjaśnieniom składanym przez skarżącą, nie stwierdzono wpływu przedmiotowego oświadczenia do właściwego miejscowo organu podatkowego. Tym samym skarżąca nie nabyła prawa do ww. zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 126 updop.

Strona 1/7