Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w przedmiocie oprocentowania nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Protokolant Marta Wyszkowska, po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 września 2012 r. sygn. akt III SA/Po 521/12 w sprawie ze skargi "H." sp. z o.o. z siedzibą w R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie oprocentowania nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu na rzecz "H." sp. z o.o. z siedzibą w R. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/8

1. Wyrokiem z dnia 26 września 2012 r. o sygn. III SA/Po 521/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu - po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. spółki z o.o. w R. (dalej: spółka lub skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (dalej: Dyrektor IS) z dnia 1 marca 2012 r. o nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: p.c.c.) i jego oprocentowania - (1) uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w P. (dalej: Naczelnik US) z dnia 7 grudnia 2011 r. o nr [...]; (2) zasądził od Dyrektora IS na rzecz spółki kwotę 2.912 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania; (3) stwierdził, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. Jako podstawę prawną powołano art. 145 § 1 lit. a/ i c/, art. 135, art. 152 oraz art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; w skrócie: p.p.s.a.). Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez WSA w Poznaniu):

2.1. Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku przebieg postępowania WSA w Poznaniu podał, że spór powstał w związku ze zwrotem spółce w dniu 5 sierpnia 2011 r. kwoty 81.408 zł, dokonanym przez Naczelnika US w wykonaniu ostatecznej decyzji tegoż organu z dnia 4 sierpnia 2011 r., stwierdzającej nadpłatę w kwocie 70.916 zł w p.c.c. zapłaconego przez spółkę z tytułu zawarcia umowy pożyczki z udziałowcem, zgodnie z deklaracją PCC-3 z dnia 19 czerwca 2008 r. W uzasadnieniu decyzji z dnia 4 sierpnia 2011 r. organ stwierdził, powołując wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 16 czerwca 2011 r., C-212/10, że ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.; dalej: u.p.c.c.), w zakresie w jakim wprowadziła w okresie od stycznia 2007 r. do grudnia 2008 r. opodatkowanie p.c.c. pożyczek udzielanych spółce kapitałowej przez jej udziałowca, jest niezgodna z Rady z dnia 17 lipca 1969 r. nr 69/335/EWG dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz. U. UE z 1969 r. L 249, poz. 25 ze zm.; dalej: Dyrektywa nr 69/335/EWG), zatem zasadne jest stwierdzenie nadpłaty. Organ podatkowy wskazał jako podstawę prawną decyzji z dnia 4 sierpnia 2011 r. art. 72 § 1 pkt 2 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: o.p.). Nie wypowiedział się natomiast w kwestii odsetek.

2.2. Po otrzymaniu zwrotu podatku spółka w piśmie z dnia 24 października 2011 r. wskazała, że zwrócona kwota nie pokrywa w całości należnej nadpłaty wraz z oprocentowaniem, bowiem powinna ona wynosić na dzień zwrotu 96.848 zł; zatem na podstawie art. 78a o.p. należało dokonać proporcjonalnego zaliczenia otrzymanej kwoty na poczet nadpłaty i oprocentowania, zaliczając na nadpłatę 59.610,21 zł a na poczet oprocentowania 21.797,79 zł; w konsekwencji wg spółki nadal istnieje nadpłata (częściowa) i nieuregulowane w całości oprocentowanie i domagała się ona zwrotu pozostałej kwoty wraz z oprocentowaniem. Wyliczenie spółki wynikało z przyjęcia, że oprocentowanie nadpłaty winno być naliczone od dnia powstania nadpłaty do dnia jej zwrotu na podstawie art. 74 pkt 1 w związku z art. 77 § 1 pkt 4 i w związku z art. 78 § 5 pkt 1 i 2 o.p., gdyż nadpłata powstała w związku z w ww. wyrokiem TSUE, które zapadło w toku postępowania o stwierdzenie nadpłaty i było podstawą wydania decyzji z dnia 4 sierpnia 2011 r.

Strona 1/8