Skarga kasacyjna na decyzję Izby Skarbowej w B. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędziowie NSA Edyta Anyżewska, Jacek Brolik (sprawozdawca), Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 8 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Leszka i Wiesławy B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 18 lutego 2005 r. sygn. akt I SA/Gd 1754/01 w sprawie ze skargi Leszka i Wiesławy B. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 20 sierpnia 2001 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Leszka i Wiesławy B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 2.400 /dwa tysiące czterysta/ złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

Wyrokiem z dnia 18 lutego 2005 r., w sprawie I SA/Gd 1754/01 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę Leszka i Wiesławy B. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 20 sierpnia 2001 r., (...), w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r.

W uzasadnieniu do tego wyroku w pierwszej kolejności przybliżono przebieg postępowania przed organami podatkowymi. W tych ramach wskazano, że podczas kontroli skarbowej przeprowadzonej w siedzibie spółki "L.", w której uczestniczył Leszek B., ujawniono nieprawidłowości po stronie kosztów uzyskania przychodów i zaniżenia przychodów. Ponadto podniesiono i wyjaśniono, że wobec odliczenia od dochodu dodatkowej obniżki na podstawie par. 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1995 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym /Dz.U. nr 14 poz. 63/ organ podatkowy zakwestionował prawo do skorzystania w tym samym roku podatkowym, tj. w 1998, z ulgi inwestycyjnej na podstawie art. 26a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie uwzględnił dokonanego przez podatników odliczenia wydatków inwestycyjnych w kwocie 91.307,22 zł, zwiększając jednocześnie koszty uzyskania przychodów o wartość odpisów amortyzacyjnych od zakupionych środków trwałych w kwocie 8.120,61 zł.

W dniu 18 maja 2001 r. Urząd Skarbowy w G. decyzją (...) określił podatnikom zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 rok w kwocie 97.112,70 zł, zaległość podatkową w tym podatku w wysokości 35.186,40 zł oraz odsetki od zaległości w kwocie 29.619,20 zł.

Od powyższej decyzji podatnicy złożyli odwołanie do Izby Skarbowej w B., w którym zarzucili naruszenie art. 26a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji i określenie zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 rok z uwzględnieniem odliczenia od dochodu przed opodatkowaniem wydatków inwestycyjnych w kwocie 91.307,22 zł.

Podatnicy podnieśli w uzasadnieniu tego odwołania, że korzystając z dodatkowej obniżki wynikającej z par. 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1995 r. mieli również prawo do ulgi inwestycyjnej wynikającej z art. 26a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ich ocenie przepis par. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1996 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1997 nr 1 poz. 3 ze zm./ nie zawiera zakazu skorzystania przez podatnika w tym samym roku podatkowym z odliczenia dodatkowej obniżki na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1995 r. i odliczenia wydatków inwestycyjnych na podstawie art. 26a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie dotyczy dodatkowej obniżki, a jedynie ulg, odliczeń i zwolnień podatkowych.

Strona 1/6