Skarga kasacyjna na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Minister Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Marek Kraus, Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 3181/15 w sprawie ze skargi A. C. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Minister Finansów z dnia 29 lipca 2015 r., nr IPPB2/4511-573/15-5/KS w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. oddala skargę, 3. zasądza od A. C. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 580 (słownie: pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 3181/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę A. C. (zwanej dalej "Skarżącą", "Wnioskodawczynią", "Podatniczką") i uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 29 lipca 2015 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że Skarżąca zwróciła się do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wyboru opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem ewidencjonowanym w wysokości 8,5%.

Skarżąca jako osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w Polsce i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu będąc właścicielem budynku usługowego w S. ("budynek usługowy") oraz lokalu usługowego w Z. ("lokal usługowy"). Wskazane nieruchomości zostały wprowadzone, do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej.

Wyjaśniła, że pozostaje w związku małżeńskim (wspólność ustawowa), a ww. nieruchomości stanowią majątek wspólny małżonków. Po wykreśleniu ww. nieruchomości z ewidencji środków trwałych w działalności gospodarczej i przeniesienia ich do majątku prywatnego, nadal będą one stanowiły wspólność ustawową (bezułamkową) małżonków.

Podkreśliła, że jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT w związku z wynajmem budynku i lokalu usługowego. Budynek usługowy został wybudowany na działce nr [...], która została nabyta w dniu 4 grudnia 2002 r. i oddany do użytku w maju 2004 r. Skarżąca odliczyła podatek VAT od wydatków na wybudowanie budynku usługowego. Wydatki poniesione po wybudowaniu budynku usługowego na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, nie stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej. W budynku usługowym będącym przedmiotem najmu znajduje się 7 wydzielonych lokali, z których sześć przeznaczonych będzie do wynajęcia.

Natomiast lokal usługowy został nabyty w dniu 12 lipca 2011 r. jako lokal wybudowany i oddany do użytku oraz wprowadzony do ewidencji środków trwałych w działalności gospodarczej Skarżącej w dniu 1 września 2011 r. Skarżąca odliczyła podatek VAT przy nabyciu lokalu usługowego. Wydatki poniesione po nabyciu lokalu usługowego na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, również nie stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej.

Wnioskodawczyni wskazała, że planuje wycofać ww. nieruchomości z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez wykreślenie z ewidencji środków trwałych i przeniesienie nieruchomości do jej majątku prywatnego oraz przeniesienie umów najmu nieruchomości z działalności gospodarczej Skarżącej do najmu prywatnego, który będzie nadal opodatkowany podatkiem VAT.

Strona 1/8