Skarga kasacyjna na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego z upoważnienia Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf- Kalamala (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia WSA (del.) Piotr Przybysz, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 lutego 2017 r. sygn. akt I SA/Łd 954/16 w sprawie ze skargi E. M. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 16 sierpnia 2016 r. nr 1061-IPTPB2.4511.431.2016.2.MK w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z 7 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 954/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną przez E. M. Interpretację indywidualną Ministra Finansów (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi) z 16 sierpnia 2016 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wyrok jest dostępny, podobnie, jak pozostałe powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych).

W skardze kasacyjnej Szef Krajowej Administracji Skarbowej zaskarżył powyższy wyrok w całości zarzucając na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej "P.p.s.a.") naruszenie prawa materialnego, tj. art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm., dalej u.p.d.o.f.) poprzez błędną wykładnię i w konsekwencji niewłaściwą ocenę co do zastosowania, polegającą na przyjęciu, że uzyskany przez wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży w 2013 r. udziału w nieruchomości budynkowej, korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131, pomimo nierozpoczęcia budowy budynku mieszkalnego do końca 2015 r., z uwagi na brak pozwolenia na budowę, przy jednoczesnym wydatkowaniu ww. środków ( przychodu ) na zaliczki na budowę oraz wykonanie dokumentacji technicznej budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

W związku z powyższym organ wniósł o uchylnie zaskarżonego wyroku w całości i rozpoznanie skargi i jej oddalenie, lub uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

Skarżąca nie skorzystała z prawa wniesienia odpowiedzi na skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw, dlatego podlega oddaleniu.

Sporne zagadnienie materialnoprawne sprowadza się do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy wolne od podatku dochodowego - w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f. - są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych w części wydatkowanej nie później niż w okresie 2 lat od dnia sprzedaży na budowę własnego budynku mieszkalnego, w sytuacji gdy budowa nie została rozpoczęta z uwagi na brak pozwolenia na budowę. W stanie faktycznym wniosku wskazano, iż do końca 2015 r. nie zostało wydane pozwolenie na budowę, a środki pieniężne zostały wcześniej wydatkowane na zaliczki na budowę i na wykonanie dokumentacji technicznej budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Strona 1/3