Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA del. Teresa Porczyńska, Protokolant Tomasz Jankowski, po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 925/09 w sprawie ze skargi J. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 6 kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz J. W. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 20 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 925/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uwzględnił skargę J. W. - zwanej dalej "Skarżącą", na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 6 kwietnia 2009 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie umorzenia zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn.
Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że wnioskiem z dnia 21 listopada 2008 r. Skarżąca zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego K. umorzenie zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn. Postanowieniem z dnia 9 stycznia 2009 r. organ podatkowy odmówił wszczęcia postępowania z uwagi na to, że w dniu złożenia wniosku nie istniał już przedmiot postępowania, tzn. po stronie Skarżącej nie występowała zaległość podatkowa. Organ podatkowy stwierdził, że objęta wnioskiem Skarżącej zaległość podatkowa już nie istniała, ponieważ wcześniejszą decyzją z dnia 18 lipca 2008 r. została rozłożona na raty, a jednocześnie inną decyzją zostały umorzone odsetki za zwłokę. W dniu złożenia przez Skarżącą wniosku cztery raty zostały zapłacone, a termin wymagalności następnych jeszcze nie nadszedł.
Nie zgodziwszy się z treścią powyższego rozstrzygnięcia Skarżąca wniosła zażalenie wskazując na naruszenie następujących przepisów:
- art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz 60, z późn. zm.), poprzez nieuwzględnienie oczywistych przesłanek umorzenia przedmiotowej zaległości;
- art. 165 § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez nieuwzględnienie oczywistych przesłanek do wszczęcia z urzędu postępowania podatkowego w przedmiotowej sprawie;
- art. 121 § 1, art. 122, art. 124, art. 125 § 1 Ordynacji podatkowej stanowiących podstawowe zasady postępowania podatkowego.
Postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie podzielając w całości ustalenia faktyczne i wnioski organu pierwszej instancji.
W skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skardze Skarżąca powtórzyła zarzuty zażalenia. W ocenie Skarżącej, w świetle art. 67a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, rozłożona na raty zaległość podatkowa może być przedmiotem wniosku o umorzenie.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej wniósł o oddalenie skargi i podtrzymał swoje wcześniejsze stanowisko.
Sąd pierwszej instancji uwzględniając skargę nie zgodził się ze stanowiskiem organów podatkowych, że w dniu złożenia wniosku przez Skarżącą nie występowała po jej stronie zaległość podatkowa.