Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia WSA (del.) Alicja Polańska (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 409/16 w sprawie ze skargi T.W. na decyzję Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty z tytułu uiszczonej opłaty legalizacyjnej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T.W. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 19 stycznia 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 409/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T. W. na decyzję Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty opłaty legalizacyjnej.
| Z uzasadnienia wyroku sądu pierwszej instancji wynika, że Minister Finansów ww. decyzją z dnia 9 grudnia 2015 r. utrzymał w mocy decyzję |
|Wojewody M. z dnia 29 września 2015 r. nr [...], którą odmówiono T.W. stwierdzenia nadpłaty z tytułu uiszczonej opłaty legalizacyjnej w |
|wysokości 337 500 zł ustalonej przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego (dalej: "PINB") w G. postanowieniem z dnia 7 czerwca 2011 r. |
|nr [...]. Opłata legalizacyjna została ustalona w związku z samowolnie rozpoczętą budową dwóch zbiorników wodnych na działce nr [...] i działce |
|nr [...] w miejscowości L. gm. G. wraz z urządzeniami wpustowymi i spustowymi mającymi służyć do hodowli karpia. Postanowienie PINB w G. |
|ustalające wysokość opłaty legalizacyjnej było przedmiotem kontroli organu odwoławczego. Wniesioną w następstwie wydania decyzji przez organ |
|odwoławczy skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżący cofnął, co skutkowało wydaniem w dniu 14 listopada 2011 r. |
|sygn. akt. VII SA/Wa 2207/11 postanowienia o umorzeniu postępowania. Jednocześnie skarżący wystąpił do Wojewody M. z wnioskiem o umorzenie |
|ustalonej opłaty legalizacyjnej. Decyzją z dnia 27 września 2011 r. nr [...] Wojewoda M. umorzył opłatę legalizacyjną w części, tj. o kwotę 125|
|000 zł. Pozostała kwota w wysokości 212 500 zł została uiszczona przez skarżącego 21 października 2011 r. Z uwagi na okoliczność, że strona |
|postępowania, pomimo wstrzymania wykonywania robót budowlanych na działce nr 69/1, nadal je prowadziła, PINB w G. decyzją z dnia 29 listopada|
|2011 r. nakazał rozbiórkę stawu na tej działce poprzez jego zasypanie. Decyzja ta stała się następnie przedmiotem kontroli organu |
|odwoławczego, który utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, a następnie kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem|
|z dnia 4 grudnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt VII SA/Wa 945/12 oddalił skargę strony. Skarga kasacyjna od tego wyroku została oddalona przez|
|Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 23 października 2014 r. sygn. akt II OSK 903/13. |
|Nadto, sąd pierwszej instancji wskazał, że 1 marca 2013 r. strona złożyła wniosek o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w związku z odstąpieniem od|
|zamiaru legalizacji samowoli budowlanej i wykonaniem nakazu rozbiórki stawu zlokalizowanego na działce nr 69/1. Wojewoda M. ww. decyzją z |
|dnia 29 września 2015 r. stwierdził brak podstaw do stwierdzenia nadpłaty opłaty legalizacyjnej. Według organu, strona 21 listopada 2011 r. |
|uregulowała w całości pozostałe po umorzeniu zobowiązanie na poczet opłaty legalizacyjnej ustalonej postanowieniem PINB w G. z dnia 7 czerwca|
|2011 r. Postępowanie legalizacyjne dotyczące budowy stawu na działce nr 64 zostało zakończone, a warunkiem jego zakończenia było uiszczenie |