Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi R. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 677/15 wydanego w sprawie ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 października 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1603/14 w sprawie ze skargi R. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z dnia 21 marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. 1) oddala skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, 2) zasądza od R. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
1. Wyrokiem z 6 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 677/15 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 16 października 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1603/14 i oddalił skargę R. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako "skarżąca") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z 21 marca 2014 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. (ww. wyrok oraz inne orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu opublikowane zostały w bazie internetowej NSA: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
2.1. W dniu 6 marca 2019 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynęła skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia NSA z 6 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 677/15, sporządzona przez pełnomocnika skarżącej. W złożonej skardze pełnomocnik skarżącej wniósł o stwierdzenie niezgodności z prawem zaskarżonego wyroku NSA oraz zasądzenie na rzecz skarżącej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Wniósł również o przeprowadzenie dowodów z załączonych dokumentów na okoliczności wskazane w uzasadnieniu skargi.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia skarżąca podniosła zarzut rażącego naruszenia norm prawa Unii Europejskiej wynikających z przepisów:
1) art. 107 ust. 1, art. 108 ust. 2 i 3 oraz art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE z 2016 r., nr C 202,dalej jako: "TFUE") - przez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, co skutkowało zaaprobowaniem przez NSA w sposób oczywisty niezgodnych z prawem UE działań polskich organów podatkowych, które samodzielnie ustaliły, że pomoc udzielona Spółce jest bezprawnie udzieloną (nienotyfikowaną) pomocą państwa i jako taka podlega zwrotowi oraz wyegzekwowały tę pomoc od Spółki, podczas gdy uprawnienie do nakazania zwrotu pomocy udzielonej bezprawnie posiada jedynie Komisja Europejska i to tylko wówczas, gdy pomoc ta zostanie przez Komisję uznana za niezgodną ze wspólnym rynkiem (zakłócającą konkurencję). Obowiązkiem organów było zgłoszenie Komisji pomocy, także w przypadku, gdyby miało to nastąpić po jej wprowadzeniu w życie z naruszeniem obowiązku zgłoszenia. Pominięcie przez NSA brzmienia art. 288 wskazanego traktatu skutkowało uznaniem, że Komunikat Komisji w sprawie egzekwowania prawa dotyczącego pomocy państwa przez sądy krajowe 2009/C 85/01 (Dz.U. UE C z dnia 9 kwietnia 2009 r.) jest wiążącym aktem prawnym UE i zastosowaniem jego przepisów w sprawie i - w konsekwencji - zignorowaniem poniższych wiążących przepisów Rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską;
2) art. 2 ust. 1, art. 3, art. 11 ust. 1 i 2, art. 14 ust. 1 i 3 oraz art. 30 Rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. Urz. UE z dnia 27 marca 1999, nr L 83, dalej jako: "rozporządzenie nr 659/1999") - przez ich pominięcie i niezastosowanie w sprawie, co doprowadziło do wydania wyroku przez NSA, w którym sąd ten zupełnie zignorował przepis nakazujący, że wszystkie przypadki pomocy przyznanej bezprawnie powinny być przez Komisję zbadane pod kątem jej zgodności z rynkiem wspólnym i to Komisja posiada szczególną kompetencję decydowania o tym, jakie działania winny być podjęte w przypadku pomocy przyznanej bezprawnie w zależności od wyniku oceny tej zgodności (np. o zniesieniu pomocy, jej zmianie lub windykacji, jeżeli jest ona niezgodna ze wspólnym rynkiem i powinna być odzyskana). Państwo Członkowskie jest zaś zobowiązane poinformować Komisję niezwłocznie o pomocy udzielonej bezprawnie, udzielić Komisji wszelkich niezbędnych informacji i wyjaśnień w celu przeprowadzenia przez Komisję oceny zgodności tej pomocy. Organy podatkowe Państwa Członkowskiego nie są uprawnione do samodzielnego windykowania pomocy, gdyż windykacji podlega jedynie pomoc niezgodna ze wspólnym rynkiem i to nie w każdym przypadku, ale o tym decyduje wyłącznie Komisja;