Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi (...) na decyzję Dyrektora Wydziału Planowania Przestrzennego (...) Urzędu Wojewódzkiego (...) dotyczącej zatwierdzenia planu realizacyjnego działki oraz pozwolenia na budowę budynku gospodarczego i chłodni z przeznaczeniem do prowadzenia fermy lisów na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego PRL (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 29 grudnia 1988 r. SA/Lu 700/88
uchyla zaskarżony wyrok i decyzję Naczelnika Gminy (...) oraz decyzję Dyrektora Wydziału (...).
Zaskarżony wyrok rażąco narusza prawo, skoro wzgląd na ochronę środowiska i ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich są istotnymi elementami decydującymi o dopuszczalności pozwolenia na budowę.
Sprawa wymaga więc ponownego rozpoznania przy uwzględnieniu rozróżnienia pomiędzy gruntami uznawanymi za wykorzystywane rolniczo, a gruntami przeznaczonymi w planie zagospodarowania przestrzennego pod uprawy rolne. Do tych ostatnich hodowla lisów niewątpliwie nie może być zaliczona.
Wyjaśnienia wymaga czy zachowana została wskazana wyżej odległość fermy od urządzeń zaopatrywania w wodę budynków mieszkalnych.
Dopiero wówczas wymagać będzie rozważenia kwestia ustanowienia wymaganej strefy ochronnej.