Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Finansów w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Monika Sawa asesor WSA Iwona Ścieszka po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym, w trybie uproszczonym sprawy ze skargi J. H. na bezczynność Ministra Finansów w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy 1. stwierdza, że bezczynność organu w rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy od decyzji Ministra Finansów z [...] lipca 2020 r., nr [...] miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu; 3. zasądza od Ministra Finansów na rzecz J. H. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

J. H. wniosła skargę na bezczynność Ministra Finansów w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy od decyzji Ministra Finansów z [...] lipca 2020 r., nr [...] . Decyzją tą organ umorzył postępowanie administracyjne wszczęte na wniosek Skarbu Państwa - Ministra Sprawiedliwości w sprawie zastosowania ustawy z 9 kwietnia 1968 r. o dokonywaniu w księgach wieczystych wpisów na rzecz Skarbu Państwa w oparciu o międzynarodowe umowy o uregulowaniu roszczeń finansowych (Dz. U. Nr 12 poz. 65) w stosunku do nieruchomości położonej w [...] przy Al. [...] , hip. nr [...] , dla której prowadzona jest księga wieczysta kw [...], w zakresie udziałów we własności nieruchomości należących uprzednio do J. K. oraz C. K..

Skarżąca wniosła o zobowiązanie organu do wydania decyzji w terminie dwóch miesięcy od otrzymania akt sprawy oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

Wskazała, że 11 sierpnia 2020 r. wpłynął do Ministra Finansów wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy od decyzji z [...] lipca 2020 r.

Skarżąca zaznaczyła, że Minister nie załatwił sprawy i nie poinformował o przyczynach przekroczenia ustawowych terminów, zgodnie z art. 35 i 36 kpa. Z tego względu pismem z 30 listopada 2020 r. złożyła ponaglenie na niezałatwienie sprawy przez organ w terminie.

Pismem z 9 grudnia 2020 r. organ poinformował o wyznaczeniu terminu załatwienia sprawy do 31 stycznia 2021 r. oraz podał, jako usprawiedliwienie zwłoki przyczyny organizacyjne.

Skarżąca podkreśliła, że pomimo upływu terminu wskazanego przez organ do dnia wniesienia skargi decyzja nie została wydana.

Zdaniem skarżącej nie zachodzą żadne przeszkody formalne ani materialnoprawne do rozstrzygnięcia sprawy, a całość dokumentacji powinna być zgromadzona lub jest w dyspozycji Ministra.

W odpowiedzi na skargę Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej wniósł o jej oddalenie. Wskazał, że 9 kwietnia 2021 r. wydał decyzję utrzymującą w mocy decyzję z [...] lipca 2020 r. Organ wyjaśnił, że każde postępowanie prowadzone obecnie na podstawie ustawy z 1968 r. jest postępowaniem czasochłonnym, o skomplikowanym charakterze. Powyższe wynika przede wszystkim ze złożonego stanu prawnego i dowodowego, m. in. z uwagi na znaczny upływ czasu od wydarzeń, do których postępowanie się odnosi, zmian ustrojowych w Polsce (w szczególności w zakresie stosunków własnościowych), wielokrotnych podziałów oraz łączenia nieruchomości, zmian sposobu oznaczania nieruchomości, zmian numeracji i nazw ulic, które to okoliczności zaszły od czasów podpisania układów indeminizacyjnych oraz uchwalenia ustawy z 1968 r.

Minister wyjaśnił, że postępowanie w sprawie przedmiotowej nieruchomości jest jednym z kilkuset prowadzonych przez organ i dotyczy kwestii bardzo ważnej społecznie, w skomplikowanym stanie prawnym i dowodowym, z uwagi na upływ czasu od wydarzeń, do których się odnosi. Zaznaczył, że zarówno w tej sprawie jak i podobnych kierowane są w bardzo dużej liczbie zapytania przez organy ścigania oraz inne podmioty, co wymusza skierowanie pozostających w dyspozycji sił i środków również na wykonywanie czynności związanych z załatwieniem tych spraw. Organ podniósł, że strony postępowania były informowane o stanie sprawy, a zawiadomienia na podstawie art. 36 § 1 kpa wyjaśniały przyczynę przedłużenia zakończenia postępowania.

Strona 1/3