Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska - Jaroszewicz (spr.) Sędziowie WSA Dorota Apostolidis WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska po rozpoznaniu w dniu 8 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi J. M. na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie rozpoznania wniosku w sprawie uchylenia zarządzenia lub zmiany decyzji 1. zobowiązuje Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi do rozpoznania wniosku J. M. z dnia 30 sierpnia 2016 r., w terminie 2 miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz J. M. kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
J.M., reprezentowany przez adwokata P.O., pismem z dnia [...] maja 2017 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie rozpoznania wniosku w sprawie uchylenia zarządzenia lub zmiany decyzji.
Postępowanie w niniejszej sprawie zostało zainicjowane wnioskiem J.M., reprezentowanego przez pełnomocnika, z dnia [...] sierpnia 2016 r. o uchylenie zarządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia [...] czerwca 1948 r. w przedmiocie przejęcia nieruchomości ziemskiej [...] (objętej [...] przy Sądzie Grodzkim w [...], o obszarze [...] w powiecie [...]), stanowiącej własność J. z D. M. na własność Skarbu Państwa na rzecz Państwowego Funduszu Ziemi, ewentualnie o zmianę decyzji Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia [...] lutego 1993 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności zarządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia [...] czerwca 1948 r.
J.M., reprezentowany przez pełnomocnika, pismem z dnia 3 marca 2017 r. wezwał Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi do usunięcia naruszenia prawa.
W odpowiedzi na skargę J.M., wniesioną pismem z dnia [...] maja 2017 r., Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga jest uzasadniona.
Zgodnie z art. 149 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369, dalej: p.p.s.a.), sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a: 1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo dokonania czynności; 2) zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa; 3) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania. Jednocześnie, na podstawie art. 149 § 1a p.p.s.a., sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Jak podkreśla się w orzecznictwie sądów administracyjnych, bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności w danej sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, czy innego aktu (por. wyrok NSA z dnia 23 października 2013 r., sygn. akt I OSK 1181/13). Dla stwierdzenia bezczynności organu nie ma przy tym znaczenia fakt, z jakich powodów dany akt administracyjny nie został podjęty, a w szczególności, czy bezczynność ta została spowodowana zawinioną lub też niezawinioną opieszałością organu w jego podjęciu, ani stopień przekroczenia terminu załatwienia sprawy. Te okoliczności będą miały jedynie znaczenie przy ocenie charakteru stanu zwłoki, a więc czy przybrała ona postać rażącego naruszenia prawa. Natomiast instytucja skargi na bezczynność organu ma na celu ochronę strony poprzez doprowadzenie do wydania rozstrzygnięcia w sprawie. Zatem, celem tej skargi jest zmobilizowanie organu do merytorycznego zakończenia wszczętego postępowania administracyjnego.