Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Łukasz Trochym (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Monika Sawa Sędzia WSA Joanna Skiba po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi Gminy [...] na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Komisję Regulacyjną do spraw Gmin Wyznaniowych Żydowskich w przedmiocie rozpoznania wniosku regulacyjnego w sprawie przeniesienia prawa własności nieruchomości 1. zobowiązuje Komisję Regulacyjną do spraw Gmin Wyznaniowych Żydowskich do rozpoznania wniosku regulacyjnego w sprawie przeniesienia prawa własności nieruchomości położonej w [...] przy ul [...], działka nr [...] - w terminie dwóch miesięcy od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z odpisem prawomocnego wyroku; 2. stwierdza, że Komisja Regulacyjna do spraw Gmin Wyznaniowych Żydowskich dopuściła się przewlekłego prowadzenia postępowania, które miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Komisji Regulacyjnej do spraw Gmin Wyznaniowych Żydowskich na rzecz skarżącej Gminy [...] kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 2 grudnia 2019 Gmina [...] (dalej również jak: skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Komisję Regulacyjna do spraw Gmin Wyznaniowych Żydowskich (dalej jako: organ/Komisja/Komisja Regulacyjna) postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku regulacyjnego w sprawie przeniesienia prawa własności nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], działka nr [...].
Skarżąca wskazała, że przedmiotowe postępowanie zostało wszczęte w dniu [...] lutego 1999 r. (sygn. akt [...]) na wniosek Związku [...] w sprawie przeniesienia na rzecz wnioskodawcy własności nieruchomości opisanej na wstępie i nie zostało zakończone do dnia złożenia niniejszego skargi, tj. do dnia 2 grudnia 2020 r. Postępowanie to trwa już ponad 21 lat. Komisja nie wydała orzeczenia w sprawie, a tym samym nie załatwiła sprawy bez zbędnej zwłoki. Przy czym według skarżącej przewlekłe prowadzenie postępowania dotyczyło sprawy, która winna być załatwiona poprzez wydanie decyzji administracyjnej.
Skarżąca zarzuciła naruszenie § 7 ust. 1 zarządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie szczegółowego trybu działania Komisji Regulacyjnej do spraw Gmin Wyznaniowych Żydowskich z dnia 10 października 1997 r. (M. P. Nr 77, poz. 730 z późn. zm.), polegające na niezałatwieniu sprawy bez zbędnej zwłoki.
Z uwagi na powyższe skarżąca wniosła o: 1) zobowiązanie Komisji Regulacyjnej do wydania orzeczenia w terminie dwóch miesięcy od wydania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie; 2) stwierdzenie, że Komisja Regulacyjna dopuściła się przewlekłego prowadzenia postępowania poprzez niewydanie orzeczenia przez ponad 21 lat od złożenia wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego; 3) stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Komisję Regulacyjną miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 4) zasądzenie od Komisji na rzecz skarżącej kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi strona wskazała, że postępowanie w sprawie przeniesienia na rzecz wnioskodawcy własności nieruchomości położonej w [...] przy ul [...], działki nr [...] o powierzchni [...] m² zostało wszczęte w dniu [...] lutego 1999 r. na wniosek Związku [...]. Materialnoprawną podstawą rozstrzygnięć przez Komisję jest art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej u.p.g.ż, zgodnie z którym na wniosek gminy [...] lub Związku Gmin wszczyna się postępowanie w przedmiocie przeniesienia na rzecz gminy [...] lub Związku Gmin własności nieruchomości lub ich części przejętych przez Państwo, a które w dniu 1 września 1939 r. były własnością gmin [...] lub innych wyznaniowych [...] osób prawnych, działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w tym dniu znajdowały się na nich cmentarze [...] lub [...]. Wszczęcie postępowania wobec obu tych kategorii nieruchomości ustawodawca uwarunkował wykazaniem przez wnioskodawcę łącznie: 1) prawa własności gminy wyznaniowej [...] lub innej wyznaniowej [...] osoby prawnej w dniu 1 września 1939 r. oraz 2) przejęciem tej własności przez Państwo po II wojnie światowej.