Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Apostolidis Sędziowie WSA Agnieszka Jędrzejewska - Jaroszewicz WSA Emilia Lewandowska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2016 r. sprawy ze skargi E. S. i M. M. na bezczynność Prezydenta [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie odszkodowania za nieruchomość 1. zobowiązuje Prezydenta [...] do rozpoznania wniosku z dnia [...] marca 2015 r. o przyznanie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ulicy [...], ozn. nr hip. [...], w terminie czterech miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że Prezydent [...] dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Prezydenta [...] solidarnie na rzecz E. S. i M. M. kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
E. S. i M. M. (dalej: skarżące) pismem z [...] lutego 2016 r. wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta [...] w rozpoznaniu wniosku z dnia [...] marca 2015 r. o przyznanie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ul. [...], ozn. nr hip. [...].
W skardze skarżące zarzuciły organowi rażące naruszenie prawa poprzez znaczne przekroczenie terminów załatwienia sprawy. Wskazały też, że Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] października 2015 r., nr [...] wyznaczył Prezydentowi dodatkowy termin załatwienia sprawy wynoszący cztery miesiące od daty doręczenia postanowienia, który to termin upłynął. Wobec powyższego, skarżące wniosły o:
1) zobowiązanie organu do merytorycznego rozpoznania wniosku w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy;
2) stwierdzenie na podstawie art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej jako "P.p.s.a."), rażącego naruszenia prawa przy wykonywaniu władzy publicznej, polegającego na nieuzasadnionym, przedłużającym się pozostawaniu organu w bezczynności i przewlekłym prowadzeniu postępowania;
3) zasądzenie kosztów postępowania sądowego;
ewentualnie o:
4) uwzględnienie skargi w całości przez organ i na zasadzie art. 54 § 3 P.p.s.a. oraz na podstawie art. 104 i n. ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 267, dalej jako "K.p.a.") niezwłoczne zakończenie sprawy w formie ostatecznej decyzji administracyjnej.
W odpowiedzi na skargę Prezydent [...] wniósł o jej oddalenie wskazując, że podjęto szereg czynności, zmierzających do zgromadzenia pełnego materiału niezbędnego do wydania prawidłowej decyzji merytorycznej. Ponadto zaznaczył, że pismem z dnia [...] marca 2016 r. poinformował stronę skarżącą o przyczynach niedotrzymania terminu wskazanego w postanowieniu Wojewody i o przewidywanej dacie zakończenia postępowania wskazanej na dzień 30 czerwca 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Skarga jest zasadna.
Stosownie do treści art. 149 § 1 i § 1a P.p.s.a. sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a P.p.s.a., zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Zauważyć trzeba, że zgodnie z art. 149 § 1 i § 1a P.p.s.a., uwzględnienie skargi na bezczynność polega nie tylko na zobowiązaniu organu do wydania aktu albo dokonania czynności w określonym terminie oraz zobowiązaniu do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa, ale także na rozstrzygnięciu o tym, czy zaistniała bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.