Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska Sędziowie: sędzia WSA Magdalena Durzyńska sędzia WSA Joanna Skiba (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. O. na bezczynność Ministra Inwestycji i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania odwołania 1. stwierdza, że bezczynność Ministra Inwestycji i Rozwoju w rozpatrzeniu odwołania od decyzji Wojewody [...] z dnia [...]października 2018 r., nr [...] nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania Ministra Inwestycji i Rozwoju do wydania aktu w określonym terminie; 3. oddala skargę w pozostałej części; 4. zasądza od Ministra Inwestycji i Rozwoju na rzecz A. O. kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 11 lutego 2019 r. A. O. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Inwestycji i Rozwoju w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Wojewody [...] z [...] października 2018 r. o umorzeniu postępowania. W uzasadnieniu skargi wskazała, że od wniesienia odwołania upłynęło ponad 4 miesiące, a organ nadal nie wydał decyzji w sprawie.
W skardze wniosła o wyznaczenie Ministrowi Inwestycji i Rozwoju 30- dniowego terminu do wydania aktu, o stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, o przyznanie na rzecz skarżącej sumy pieniężnej według uznania sądu oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę Minister Inwestycji i Rozwoju wniósł o jej odrzucenie względnie oddalenie. Wskazał, że od wpływu ponaglenia do wpływu skargi na bezczynność upłynęło zaledwie dwa dni. W tej sytuacji uznanie w niniejszej sprawie spełnienie przesłanki wcześniejszego wyczerpania środków zaskarżenia spowoduje sprowadzenie przepisów wniesienia ponaglenia do traktowania jako czysto technicznych czynności i nie będzie miało nic wspólnego z rzeczywistymi racjami , jakie przyświecały ustawodawcy. Wyjaśnił również, że poszczególne sprawy rozpatrywane są przez organ odwoławczy wg kolejności wpływu.
W dniu [...] lutego 2019 r. Minister Inwestycji i Rozwoju wydał decyzję nr [...], którą utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] października 2018 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W myśl art. 119 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) - powoływana dalej jako "ppsa"), sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym, jeżeli przedmiotem skargi jest bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania - taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie.
W pierwszej kolejności należy odnieść się do wniosku organu o odrzucenie skargi. Zgodnie z art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a). W myśl art. 53 § 2b p.p.s.a. (wprowadzonego z dniem 1 czerwca 2017 r. ) skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania można wnieść w każdym czasie po wniesieniu ponaglenia do właściwego organu. Jak bowiem wynika z treści art. 52 § 2 p.p.s.a. ponaglenie jest co do zasady warunkiem koniecznym dla skutecznego wniesienia skargi na bezczynność organu (wyjątek przewidziany jest w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej). W tym miejscu wskazać również trzeba, że w uzasadnieniu projektu ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2017 poz. 935) wyjaśniono, że regulacja art. 53 § 2b p.p.s.a. - dotycząca obowiązku wyczerpania środka zaskarżenia w postaci ponaglenia przed wniesieniem skargi na bezczynność - wprowadzona została w związku ze zmienionym brzmieniem art. 37 K.p.a. Zgodnie z założeniami ustawodawcy, wniesienie ponaglenia w trybie art. 37 § 1 K.p.a. stanowi więc warunek formalny do wywiedzenia skargi na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania, co znalazło wyraz w nowym brzmieniu art. 52 § 2 P.p.s.a. Wedle tego przepisu, przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie.