Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka, Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło, sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca), Protokolant stażysta Karolina Arkita, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2017r. sprawy ze skargi J. K. na bezczynność Wójta Gminy w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę
W dniu 9 czerwca 2017 r. J.K. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na bezczynność Wójta Gminy w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego.
Z akt administracyjnych sprawy wynikał następujący stan faktyczny sprawy:
Decyzją z dnia "[...]" Wójt Gminy nałożył na J.K. karę pieniężną w wysokości 2.850.891,17 zł za usunięcie 113 drzew z terenu działek o numerach ewidencyjnych "[...]" w obrębie M., gmina "[...]". Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia "[...]" uchyliło decyzję organu I instancji w części dotyczącej kary pieniężnej za usunięcie drzew bez zezwolenia i wymierzyło tę karę w wysokości 2.821.192,17 zł. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 6 maja 2009 r., sygn.. akt II SA/Ol 46/09, oddalił skargę strony na decyzję organu II instancji.
Pismem z dnia 11 lutego 2016 r. strona wniosła o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją, powołując wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 lipca 2014 r. o sygn. SK 6/12, w świetle którego przepisy art. 88 ust. 1 pkt. 2 i art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r. poz. 627, 628 i 842) przez to, że przewidują obowiązek nałożenia przez właściwy organ samorządu terytorialnego administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie drzewa lub krzewu, w sztywno określonej wysokości, bez względu na okoliczności tego czynu, są niezgodne z art. 64 ust. 1 i 3 w związku z art. 31 ust 3 Konstytucji RP.
Decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze na podstawie art. 151 § 2 oraz art. 146 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz.23 ze zm.), dalej jako: "K.p.a.", stwierdziło, że decyzja ostateczna została wydana z naruszeniem prawa.
Pismem z dnia 20 czerwca 2016 r. strona wniosła do Wójta Gminy o wystąpienie do organu egzekucyjnego z wnioskiem o umorzenie egzekucji administracyjnej na podstawie art. 59 § 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 599 ze zm., dalej jako: "u.p.e.a.").
W piśmie z dnia 1 grudnia 2016 r. Wójt Gminy zajął stanowisko o braku podstaw do wniesienia do organu egzekucyjnego o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Uznając za niezasadne zażalenie strony na niezałatwienie sprawy, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w uzasadnieniu postanowienia z dnia "[...]" stwierdziło, że z treści art. 35 § 1, § 2, § 3, art. 36 § 1 K.p.a. wynika, że bezczynność organu administracji publicznej ma miejsce wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia czynności, nie podejmuje jej w terminie określonym przez przepisy prawa. W przedmiotowej sprawie podnoszona przez stronę bezczynność Wójta Gminy, jako wierzyciela, polegać ma na niezłożeniu wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 § 1 pkt 2 i 3 u.p.e.a. W ocenie Kolegium, wierzyciel nie jest uprawniony do umorzenia postępowania egzekucyjnego, gdyż kompetencje w tym zakresie przysługują organowi egzekucyjnemu. Z treści art. 59 § 1 u.p.e.a. wynika natomiast, iż organ egzekucyjny umarza postępowanie egzekucyjne, jeśli uzyska informację z jakiegokolwiek źródła o przyczynach uzasadniających umorzenie. Może to zatem nastąpić na wniosek wierzyciela, z urzędu a także na skutek inicjatywy zobowiązanego. Wystąpienie przesłanek stanowiących podstawę umorzenia postępowania obliguje do zakończenia postępowania egzekucyjnego, bez względu na to, czy zostaną one stwierdzone z urzędu, czy też wyjdą na jaw w wyniku zgłoszonych zarzutów, czy wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Analiza przepisów u.p.e.a. nie daje jednak podstaw do uznania, iż w przypadku wystąpienia zobowiązanego do wierzyciela o złożenie wniosku o umorzenie postępowanie, wierzyciel jest takim wnioskiem związany. Wierzyciel jest zobowiązany niezwłocznie zawiadomić organ egzekucyjny o zdarzeniu powodującym umorzenie postępowania egzekucyjnego, jednak nie jest zobowiązany do złożenia wniosku o umorzenie. W ocenie SKO, zażalenie na niezałatwienie sprawy nie zasługiwało na uwzględnienie także z tej przyczyny, że Wójt Gminy załatwił podanie strony, podając powody odmowy wystąpienia z wnioskiem o umorzenie postępowania egzekucyjnego.