Sprawa ze skargi na bezczynność Dyrektora Izby Skarbowej w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w opłacie skarbowej I. Zobowiązuje Dyrektora Izby Skarbowej do rozpatrzenia odwołania "[...]" spółki z o.o. w T. od decyzji Urzędu Skarbowego [...] Nr [...] i wydania decyzji w terminie 14 dni od uprawomocnienia się wyroku, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz "[...]" spółki z o.o. w T. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz (spr.), Sędziowie NSA Ewa Gdulewicz,, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant specjalista Magdalena Futyma, po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2004 r. sprawy ze skargi "[...]" spółki z o.o. w T. na bezczynność Dyrektora Izby Skarbowej w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w opłacie skarbowej I. Zobowiązuje Dyrektora Izby Skarbowej do rozpatrzenia odwołania "[...]" spółki z o.o. w T. od decyzji Urzędu Skarbowego [...] z dnia [...] kwietnia 2003 r. Nr [...] i wydania decyzji w terminie 14 dni od uprawomocnienia się wyroku, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz "[...]" spółki z o.o. w T. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/7

Uzasadnienie.

Skarżąca "[...]" spółka z o.o. w T. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność Dyrektora Izby Skarbowej w związku z niezałatwieniem we właściwym terminie odwołania strony z dnia 30 kwietnia 2003 roku od decyzji Urzędu Skarbowego z dnia [...] kwietnia 2003 roku, Nr [...], w sprawie opłaty skarbowej.

Wnosząc o zobowiązanie organu do rozpatrzenia odwołania i wydania decyzji w sprawie, w uzasadnieniu skargi skarżąca podała, że ponieważ nie zgadza się ze stanowiskiem organu podatkowego wyrażonym w wymienionej wyżej decyzji z dnia [...] kwietnia 2003 roku, określającej jej zobowiązanie podatkowe w opłacie skarbowej, wniosła w dniu 30 kwietnia 2003 roku odwołanie od tej decyzji do Izby Skarbowej - Ośrodek Zamiejscowy.

Organ odwoławczy, postanowieniem wydanym w trybie art.140 § 1 Ordynacji podatkowej, zawiadomił stronę, że sprawa nie zostanie załatwiona w ustawowym terminie z powodu konieczności wyznaczenia przez sąd kuratora dla osób nieobecnych oraz wskazał "przewidywany termin załatwienia sprawy - miesiąc od otrzymania postanowienia sądu".

Kurator dla drugiej strony postępowania podatkowego, w osobie P. J., ustanowiony został postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia [...] grudnia 2003 roku /sygn. akt [...]/.

W dniu 5 maja 2004 roku Spółka wniosła do Ministra Finansów, na podstawie art.141 § 2 Ordynacji podatkowej, ponaglenie na niezałatwienie odwołania strony w terminie.

Dnia [...] czerwca 2004 roku Dyrektor Izby Skarbowej wydał kolejne postanowienie na podstawie art.140 § 1 Ordynacji podatkowej, Nr [...], [...], [...], [...], [...], w którym poinformował, że odwołania nie zostaną załatwione w terminie określonym w postanowieniach z dnia 28 maja, 30 czerwca, 9 i 14 lipca i 11 sierpnia 2003 roku, czego przyczynę stanowi wniesienie skarg kasacyjnych od wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie zapadłych w sprawach o identycznym stanie faktycznym i prawnym, jak w przedmiotowych sprawach, a przewidywany termin załatwienia sprawy to miesiąc od otrzymania rozstrzygnięć Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Zdaniem skarżącej, przedstawiony tok czynności organu odwoławczego ewidentnie narusza art.125 Ordynacji podatkowej, tj. zasadę szybkości postępowania, i art.233 tej ustawy, który nakłada na organ II instancji obowiązek rozstrzygnięcia co do istoty indywidualnej sprawy z zakresu właściwości przyznanej temu organowi przez wydanie decyzji. Naruszony też został art.139 § 3 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym załatwienie sprawy w postępowaniu odwoławczym powinno nastąpić nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia otrzymania odwołania przez organ odwoławczy.

Uwzględniając okres opóźnienia z przyczyn niezależnych od organu /art.139 § 4 Ordynacji podatkowej; konieczność ustanowienia kuratora/ stan bezczynności organu II instancji istnieje od grudnia 2003 roku, a więc postępowanie podatkowe zostało przedłużone o ponad 6 miesięcy, przy czym podatnik w żaden sposób nie przyczynił się do niezałatwienia sprawy w terminie.

Strona 1/7