Sygn. [...] I SAB/Lu 18/16 [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 20 września 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka Sędziowie WSA Ewa Kowalczyk WSA Andrzej Niezgoda (sprawozdawca) Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 września 2016 r. sprawy ze skargi W. z siedzibą w B. P. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia 2009 r. do grudnia 2010 r. oddala skargę.
Wyrokiem z dnia 25 maja 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 26 września 2014 r., oddalający skargę A. spółki z o.o. w B. P., dalej: "skarżąca" lub "spółka" na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej, dalej: "Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej", "organ kontrolujący", w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia 2009 r. do grudnia 2010 r.
Uwzględniając skargę kasacyjną spółki Naczelny Sąd Administracyjny w pierwszej kolejności wyjaśnił, że w Ordynacji podatkowej w przeciwieństwie do Kodeksu postępowania administracyjnego, nie wprowadzono instytucji przewlekłości postępowania. Z dniem 11 kwietnia 2011r. wprowadzono jednak skargę na przewlekłość postępowania, poprzez nowelizację art. 3 §2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), dalej: "P.p.s.a." oraz art. 149 P.p.s.a.
Pojęcie przewlekłości postępowania nie zostało zdefiniowane przez ustawodawcę. W judykaturze wskazuje się jednak, że postępowanie prowadzone w sposób przewlekły jest to postępowanie prowadzone nieefektywnie poprzez wykonywanie czynności w dużym odstępie czasu bądź wykonywaniu czynności pozornych, powodujących, że formalnie organ nie jest bezczynny, ewentualnie mnożenie przez organ czynności dowodowych ponad potrzebę wynikającą z istoty sprawy. Pojęcie "przewlekłość postępowania" obejmować będzie zatem opieszałe, niesprawne i nieskuteczne działanie organu, w sytuacji, gdy sprawa mogła być załatwiona w terminie krótszym, jak również nieuzasadnione przedłużanie terminu załatwienia sprawy (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 sierpnia 2013 r., II OSK 549/13). Przez przewlekłe prowadzenie postępowania należy także rozumieć sytuację, w której organ prowadzący postępowanie kilkakrotnie wyznaczał nowy termin załatwienia sprawy bez wyczerpującego podania przyczyny niedotrzymania poprzednio wyznaczonych terminów, a ponadto zbyt długo gromadził i analizował uzyskany materiał dowodowy przy jednoczesnym braku koncepcji co do sposobu zakończenia postępowania (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 kwietnia 2015 r., I FSK 1881/14).
W wyniku wejścia w życie ustawy z dnia 20 stycznia 2011r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa (Dz. U. Nr 34, poz. 173) z dniem 17 maja 2011 r. znowelizowano art. 149 P.p.s.a. W zdaniu drugim tego przepisu dodano, że sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowanie miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Odnosząc się do powyższego Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że sąd pierwszej instancji dokonał jedynie analizy postępowania kontrolnego od momentu wszczęcia do chwili wniesienia przez stronę skargi na przewlekłość, a więc do sierpnia 2012r., podczas gdy Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w dniu [...] czerwca 2013r. wydał decyzję, kończącą postępowanie w pierwszej instancji. Sąd kasacyjny zwrócił przy tym uwagę, że zaskarżony wyrok zapadł w dniu 26 września 2014r., co czyniło zasadnym zarzut skargi kasacyjnej wskazujący na naruszenie art. 149 §1 w zw. z art. 133 §1 i art. 134 §1 P.p.s.a., polegające na nierozpoznaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie całości sprawy objętej skargą, a uczynienie przedmiotem kontroli jedynie postępowania kontrolnego prowadzonego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w okresie od jego wszczęcia (maj 2011r.) do wniesienia skargi (sierpień 2012r.).