Sygn. akt I SAB/Kr 13/12 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 18 stycznia 2013 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Bogusław Wolas (spr.), Sędzia: WSA Inga Gołowska, Sędzia: WSA Nina Półtorak, Protokolant: Anna Boczkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2013 r., sprawy ze skargi M.C., na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego, w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub, pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2007 r., I. zobowiązuje Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. do wydania aktu administracyjnego w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2007r. w terminie 60 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku z aktami administracyjnymi, II. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, III. zasądza od Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. na rzecz skarżącego koszty postępowania w kwocie 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych).
M.C., reprezentowany przez pełnomocnika, wniósł skargę na bezczynność organu w postępowaniu w sprawie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2007 r. domagając się zobowiązania Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej "US") w W. do wydania aktu kończącego postępowanie i zasądzenia na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W uzasadnieniu skargi strona podała, że postanowieniem z dnia 22 lutego 2010 r. zostało w stosunku do niej wszczęte postępowanie podatkowe w sprawie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2007 r. W dniu 18 listopada 2010 r. organ I instancji wydał decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, która została uchylona przez Dyrektora Izby Skarbowej decyzją z dnia 18 lutego 2011 r. Następnie postanowieniem z dnia 7 kwietnia 2011 r. Naczelnik US zawiesił postępowanie podatkowe. Jak wskazał pełnomocnik skarżącego, od tej daty podatnik nie jest informowany o czynnościach zmierzających do zakończenia prowadzonego postępowania podatkowego. Mimo upływu 18 miesięcy od czasu zawieszenia postępowania M.C. nie został poinformowany przez Naczelnika US o przewidywanym terminie jego zakończenia. W związku z tym zostało wniesione ponaglenie do Dyrektora Izby Skarbowej, które zostało uznane za bezzasadne. Strona nie zgadzając się z uzasadnieniem zawartym w wydanym postanowieniu z dnia 14 września 2012 r. podała, że dopiero w dniu 21 czerwca 2012 r. organ I instancji wystosował do holenderskiej administracji podatkowej monit w sprawie udzielenia przez ww. organy informacji dotyczącej podatnika. Przez ponad 14 miesięcy (od kwietnia 2011 r. do czerwca 2012 r.) trwała bezczynność organu I instancji. Powyższe - w opinii strony - rodzi obawy jakimi celami kieruje się w toku postępowania Naczelnik Urzędu Skarbowego. Bezczynność organu należy rozważać także w kontekście stosowanych wobec podatnika środków zabezpieczenia mienia. Cały czas jest bowiem przedłużane zabezpieczenie dokonane na majątku podatnika. Pismem z dnia 22 lipca 2010 r. Naczelnik US zawiadomił stronę o niezałatwieniu sprawy w terminie i jednocześnie wyznaczył nowy termin jej załatwienia na dzień 30 września 2010 r. W piśmie tym organ nie podał jakiejkolwiek przyczyny uzasadniającej niedotrzymanie ustawowego terminu załatwienia sprawy, który przypadał na dzień 1 kwietnia 2010 r. W następnym zawiadomieniu (z 29 września 2010 r.) Naczelnik US jako przyczynę niezałatwienia sprawy w terminie podał niedostarczenie przez skarżącego żądanej dokumentacji. W opinii strony nie stanowi to wystarczającego uzasadnienia dla niedotrzymania ustawowego terminu załatwienia sprawy. W żadnym z przepisów ustawodawca nie nałożył na podatnika obowiązku dostarczania dokumentacji, mogącej wpłynąć negatywnie na wynik jego sprawy. To na organie prowadzącym postępowanie podatkowe spoczywa obowiązek zgromadzenia materiału dowodowego umożliwiającego wydanie decyzji.