Sprawa ze skargi na bezczynność Burmistrza Miasta P. w przedmiocie zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 r. i 2014 r. wraz z oprocentowaniem
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel, Sędziowie WSA Agata Ćwik-Bury (spr.), Beata Machcińska, Protokolant Specjalista Magdalena Kurpis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi A S.A. w B. na bezczynność Burmistrza Miasta P. w przedmiocie zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 r. i 2014 r. wraz z oprocentowaniem 1) stwierdza, że Burmistrz Miasta P. dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 2) zobowiązuje Burmistrza Miasta P. do zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 i 2014 rok w terminie 30 dni od otrzymania prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi, 3) w pozostałym zakresie skargę oddala, 4) zasądza od Burmistrza Miasta P. na rzecz strony skarżącej kwotę 597 zł (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/11

1. Przedmiotem skargi jest bezczynność Burmistrza Miasta P. (dalej: organ pierwszej instancji, Burmistrz) polegająca na niedokonaniu zwrotu na rachunek bankowy A S.A. w B. (dalej: skarżąca, spółka) nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 i 2014 rok wraz z oprocentowaniem.

2. Postępowanie przed organami administracji.

2.1. Z akt sprawy wynika, że organ pierwszej instancji decyzją z dnia [...] nr [...] określił B S.A. w K. (dalej: B) wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości na 2012 r. w kwocie [...] zł, a decyzją z dnia [...] nr [...] określił wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2014 r. w kwocie [...] zł.

Powyższe decyzje zostały następnie uchylone przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej: organ odwoławczy, Kolegium) decyzjami z dnia [...] o nr [...] oraz [...]. Organ odwoławczy w powyższych decyzjach określił jednocześnie podatnikowi wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 r. w kwocie [...] zł i za 2014 r. w kwocie [...] zł.

Kwoty zaległości wynikające z decyzji organu pierwszej instancji zostały w całości zapłacone przez B.

2.2. W dniu [...] organ pierwszej instancji wydał decyzje o nr [...] oraz [...], którymi umorzył postępowanie w sprawie zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 r. i za 2014 r. wszczęte na wniosek Spółki, z uwagi na jego bezprzedmiotowość. W uzasadnieniu tych decyzji organ powołał się na brak następstwa prawnego Spółki względem B w zakresie nadpłat w podatku od nieruchomości od budowli zlokalizowanych w podziemnych wyrobiskach górniczych (w odniesieniu do kwot zapłaconych przed dniem 29 czerwca 2019 r.).

Powyższe decyzje zostały utrzymane w mocy przez organ odwoławczy decyzjami z dnia [...] o nr [...] oraz [...], jednak z innej przyczyny niż wskazana przez Burmistrza. Powołując się na wyroki WSA w Gliwicach I SA/Gl 442/17 i I SA/Gl 1158/17, Kolegium stwierdziło, że w przedmiotowej sprawie nadpłata powinna zostać zarachowana lub zwrócona w terminie 30 dni wskazanym w art. 77 par. 1 pkt 1 lit b. O.p. Spółka jest na podstawie art. 93 O.p. następcą prawnym B w pełnym zakresie w postępowaniach dotyczących zobowiązań i nadpłat w podatku od nieruchomości. Ponadto wskazano, że będąc związane przedmiotem rozstrzygnięcia, Kolegium nie będzie wypowiadało się co do oprocentowania nadpłaty. Przywołano wyrok NSA z dnia 22 czerwca 2017r. II FSK 1659/15, zgodnie z którym w sytuacji sporu co do wysokości oprocentowania czy też sporu co do przysługiwania stronie nadpłaty, organ podatkowy zobowiązany jest do rozstrzygnięcia tego sporu w drodze decyzji.

2.3. W dniu 21 czerwca 2018 r. spółka zwróciła się do organu pierwszej instancji o zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2012 i 2014. Pismem z dnia [...] organ pierwszej instancji odmówił zwrotu nadpłaty wskazując na brak następstwa prawnego spółki.

Strona 1/11