Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca) Asesor WSA Marta Semiczek Protokolant Agnieszka Mazurek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 sierpnia 2004 r. sprawy ze skargi W. B. na postanowienia Izby Skarbowej we W. z dnia [...], nr [...] oraz [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania I. uchyla zaskarżone postanowienia oraz decyzje Izby Skarbowej we W. z dnia [...] o numerach [...] i [...] w przedmiocie umorzenia postępowania, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 20 (dwadzieścia) zł - tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Z akt sprawy wynika, że w dniu [...] W. B. nabył na podstawie dwóch umów sprzedaży: nieruchomość z zabudowaniami, składającą się z kilku działek o łącznej powierzchni [...] ha, położonymi we wsi C. gmina Z. (Rep. A nr [...]) oraz działkę rolną o powierzchni [...] ha, położoną w tej samej wsi (Rep. A nr [...]). Działający w charakterze płatnika notariusz pobrał na podstawie § 58 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9.12.1994 r. w sprawie opłaty skarbowej (Dz. U. Nr 136, poz. 705, z późn. zm.) - opłatę skarbową w kwotach - odpowiednio - [...] i [...].
Następnie w dniu [...] Skarżący wystąpił do organu podatkowego z wnioskiem o zwrot pobranej opłaty skarbowej w wysokości [...], albowiem nabyte nieruchomości stanowiły gospodarstwo rolne, przez co przeniesienie własności nieruchomości zwolnione było od opłaty skarbowej.
Urząd Skarbowy W. - S. M. decyzjami z dnia [...] o numerach: [...] oraz [...] odmówił stwierdzenia nadpłaty w opłacie skarbowej, gdyż - w jego ocenie - nabyte nieruchomości nie weszły w skład gospodarstwa rolnego, ani też nie stanowiły takiego gospodarstwa w rozumieniu art. 553 k.c.
Od powyższych decyzji W. B. w dniu [...] złożył odwołanie, kwestionując zajęte przez organ I instancji stanowisko.
Izba Skarbowa we W., postanowieniami z dnia [...] o numerach [...] i [...], wydanymi na podstawie art. 228 § 1 Ordynacji podatkowej, stwierdziła uchybienie terminu do wniesienia odwołania i pozostawiła je bez rozpatrzenia. Izba wskazała, że decyzje zostały stronie doręczone dniu [...], a zatem czternastodniowy termin do ich zaskarżenia upływał w dniu [...] Tymczasem W. B. pismo zawierające odwołanie nadał w placówce pocztowej dopiero w dniu następnym.
Skarżący złożył w dniu [...] wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, motywując go tym, iż decyzje odebrała żona, która wprowadziła go w błąd co do terminu ich odbioru. Żona - stwierdził W. B. - jest osobą chorą, leczącą się w Poradni Zdrowia Psychicznego w Zespole Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA i z tego powodu jego żądanie powinno być uwzględnione.
Izba Skarbowa we W., postanowieniami z dnia [...] o numerach [...] oraz [...], wydanymi w oparciu o art. 163 § 2 w zw. z art. 162 Ordynacji podatkowej, odmówiła przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. Wskazał organ, że warunkami przywrócenia terminu są: brak winy po stronie zainteresowanego, wniesienie prośby o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia oraz równoczesne dopełnienie czynności, dla której określony został termin (art. 162 § 1 i 2 Ordynacji). Ponieważ w sprawie strona nie złożyła wniosku o przywrócenie terminu jednocześnie z wniesionym odwołaniem, nie było podstaw do uczynienia zadość żądaniu przywrócenia terminu. Nadto Izba zauważyła, że wskazany przed chwilą wniosek strony należałoby w istocie zakwalifikować jako żądanie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, co po myśli art. 162 § 3 Ordynacji podatkowej jest niedopuszczalne. Organ odwoławczy podejmując rozstrzygnięcia, pouczył stronę o możliwości ich zaskarżenia w trybie zażalenia, złożonego w terminie 7 dni do Ministra Finansów.