Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Kamila Paszowska-Wojnar, Sędziowie sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca), sędzia WSA Aleksandra Sędkowska, Protokolant asystent sędziego Marek Sosnowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 09 stycznia 2019 r. przy udziale sprawy ze skargi J. L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r. oraz odsetek za zwłokę od niezadeklarowanych i niewpłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za II, VI, VII i IX/2014 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza na rzecz skarżącego od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej kwotę 4 007,00 ( cztery tysiące siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we W. uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wa. z dnia [...] 2018 r., nr [...] określającą J. L. (dalej: podatnik, strona, skarżący) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r. oraz odsetki za zwłokę od niezadeklarowanych i niezapłaconych zaliczek na podatek dochodowy za luty, czerwiec, lipiec i wrzesień 2014 r., określając zobowiązanie i odsetki w innej wysokości niż organ podatkowy I instancji. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ odwoławczy powołał art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.- dalej O.p.) oraz art. 9 ust. 3, art. 10 ust. 1 pkt 3, art. 14 ust. 1 i lc, art. 22 ust. 1, art. 24 a ust. 1, art. 27b ust. 1 pkt 1, art. 30c, art. 44 ust. 1 pkt 1, ust 3f i ust. 6, art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2012r., poz. 361 ze zm.- dalej: updof.). J. L. w 2013 i 2014 r. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą zarejestrowaną na własny rachunek w zakresie usług budowlanych oraz sprzedaży materiałów, budowlanych pod nazwą: Firma Usługowo-Handlowa "A" J. L. Działalność opodatkowana była 19% podatkiem według zasad określonych w art. 30 c updof. Był także podatnikiem podatku od towarów i usług.
Organ I instancji stwierdził nieprawidłowości w zakresie ewidencjonowania przez podatnika kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej polegające na:
1) zaniżeniu kosztów uzyskania przychodów o kwotę 58.910,57 zł z tytułu ujęcia w remanencie sporządzonym na koniec roku podatkowego tj. na dzień 31.12.2014r. faktur zaliczkowych wystawionych przez Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe "B" M. Z. oraz "C" B. S., na poczet wykonania przyszłych robót budowlanych i instalacyjnych,
2) zawyżeniu kosztów uzyskania przychodów o łączną kwotę netto 79.921,05 zł z tytułu nie wykazania w remanencie końcowym tj. na dzień 31.12.2014r. faktur VAT związanych z budową świetlicy środowiskowej dziecięcej w miejscowości Z.
3) zawyżeniu kosztów uzyskania przychodów o kwotę netto 57.576,00 zł tytułu zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów faktur, na których widniał jako wystawca: W. B. firma "D".
W toku postępowania stwierdzono bowiem, że podatnik, świadcząc roboty budowlane na rzecz gminy B., miał korzystać z usług tego podwykonawcy, jednakże żaden z pozostałych podwykonawców nie wskazał firmy W. B. jako podmiotu wykonującego prace. Z kolei sam W. B. stanowczo zaprzeczył, że wykonywał usługi na rzecz "A", dodając, że podpisy na okazywanych dokumentach zostały sfałszowane, a w okresie od czerwca 2012 r. do kwietnia 2014 r. odbywał karę pozbawienia wolności, nie zatrudniał pracowników i nie składał deklaracji PIT-11, PIT-40 ani VAT, zaś PIT-11 złożył zakład karny. Wobec tego organ stwierdził, że faktury rozliczone przez podatnika z wykazaną nazwą wystawcy "D" nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, gdyż W. B. nie wykonał zafakturowanych robót.