Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska, Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Sędzia WSA Barbara Ciołek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Terlecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. s.k.a. z/s w L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie określenia za miesiące: styczeń, luty i marzec 2013 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy oraz umorzenia postępowania w sprawie podatku od towarów i usług za kwiecień 2013 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń, luty, marzec 2013 r.; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 11.031 (jedenaści tysięcy trzydzieści jeden) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we W. uchylił w części decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] i określił spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowo - akcyjnej A z siedzibą w L. (dalej: skarżąca, strona, spółka) kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy: za styczeń 2013 r. - 1.525 zł, za luty 2013 r. - 5.041 zł, za marzec 2013 r. - 2.124 zł i umorzył postępowanie za kwiecień 2013 r.
W stanie faktycznym sprawy, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O., w toku czynności kontrolnych, stwierdził u podatnika odliczenie podatku naliczonego za styczeń, luty, marzec, kwiecień 2013 r. z faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych z tytułu nabycia granulatu złota i platyny od: B sp. z o.o., C sp. z o.o.
Organ ustalił, że ww. podmioty w rzeczywistości nie nabyły towarów w asortymencie i ilościach, wynikających z faktur zakupu od podmiotów widniejących na fakturach jako sprzedawcy, a w związku z tym nie mogły dokonać ich sprzedaży na rzecz skarżącej spółki.
Działania tych podmiotów nakierowane były jedynie na "fakturowe przepuszczenie" towaru przez kolejny podmiot, celem wydłużenia łańcucha przepływu "pustych faktur" i zalegalizowania w ten sposób pochodzenia towaru oraz uzyskania zwrotu podatku VAT w związku z dokonaniem (na końcowym etapie obrotu) wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów do czeskiej spółki D.
Omawiając działalność poszczególnych podmiotów występujących w łańcuchu rzekomych dostaw do B, C organ stwierdził, że podmioty stojące na początku łańcucha były tzw. "znikającymi podatnikami", które nie deklarowały podatku należnego, bądź wykazywały podatek naliczony nie potwierdzony fakturami zakupu czy też potwierdzony fakturami fikcyjnymi. W żadnym przypadku nie stwierdzono, aby został zapłacony podatek VAT na pierwszym etapie dostawy. W konsekwencji, wykazane przez spółki: B, C transakcje sprzedaży granulatów złota i platyny nie zostały przez organ uznane za odpłatną dostawę towarów, czyli za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Organ I instancji uznał, że strona - dokonując obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur otrzymanych od wymienionych kontrahentów naruszyła przepisy art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. - o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm., - dalej u.p.t.u. Skutkowało to pozbawieniem strony prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT z zakwestionowanych faktur zakupu granulatów złota i platyny od ww. podmiotów.
Ponadto poza zakupami dotyczącymi granulatu złota i platyny strona w rejestrach zakupu VAT od lutego do kwietnia 2013 r. ujęła faktury dokumentujące zakupy innych towarów związane z funkcjonowaniem podmiotu (dotyczące: czynszu, mebli, usług transportowych, doradztwa prawnego, materiałów biurowych), które - w ocenie organu I instancji - nie miały związku z prowadzoną przez stronę działalnością. Faktury związane z pozostałymi zakupami miały jedynie uprawdopodobnić prowadzenie działalności przez stronę. Organ uznał zatem, że podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług pozostałych nie podlega odliczeniu.