Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

1. W świetle art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ przy ustalaniu straty uwzględnia się też stratę będącą różnicą pomiędzy kosztami uzyskania przychodów a przychodami ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą nie podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo wolnych od podatku.

2. Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zwalnia organu od obowiązku podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, nawet wówczas, gdy ustalenie dochodu jest niemożliwe na podstawie ksiąg rachunkowych, dlatego nie wyklucza dopuszczenia jako dowodu wszystkiego co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, ponieważ w państwie prawnym metoda szacunkowego ustalania dochodu nie zyskuje pierwszeństwa przed obowiązkiem dążenia do ustalenia prawdy obiektywnej.

3. Przepisy art. 11 ust. 1 interpretowane w związku z ust. 3 cytowanej ustawy nie stanowią podstawy prawnej do oceny związków gospodarczych z kontrahentem zagranicznym z punktu widzenia ich ekonomicznej celowości i opłacalności dla podmiotów w nich uczestniczących, lecz jedynie z punktu widzenia kształtujących się przeciętnie na rynku cen za identyczne lub podobne świadczenia.

Uzasadnienie strona 1/9

Zaskarżona decyzja utrzymywała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego wydaną 5 grudnia 1996 r. z powołaniem się na przepisy art. 1 ust. 1, art. 7 ust. 3 i 4, art. 9 ust. 1 i 2, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 3, art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 11, 20, 21 28 oraz art. 19 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Postępowanie administracyjne wszczęto z urzędu, kierując do podatnika 30 sierpnia 1996 r. pismo w trybie art. 61 par. 4 Kpa. Z pisma tego wynikało, że w rezultacie analizy materiału dowodowego, a w tym protokołów kontroli źródłowej i uzupełniającej; badania: prawidłowości ustalenia straty za okres objęty zwolnieniem /1.01. - 5.05.94/, wydatków nie uznanych za koszty uzyskania przychodów oraz zeznania o wynikach finansowych osiągniętych przez podatnika za 1994 r. - ujawniono, że Spółka, pozostając w związku gospodarczym, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osiągnęła dochód mniejszy od tego, jakiego należałoby oczekiwać, gdyby wymieniony związek nie istniał, a także nierzetelnie ewidencjonowała koszty w kolejnych miesiącach roku 1994, co uniemożliwiało ustalenie rzeczywistej wysokości dochodu /straty/ za okres od 1.01. - 5.05.94 i od 6.05. - 31.12.94.

Podatnik, którego głównym źródłem przychodów w 1994 r. była produkcja i sprzedaż mikrokulek szklanych, za granicą dokonywana za pośrednictwem udziałowca Spółki, tj. Centrali Eksportowo-Importowej "M." oraz udziałowca zagranicznego, tj. firmy U. z Dublina w Irlandii - zgłaszał w swych wystąpieniach do organu podatkowego liczne zastrzeżenia, do wyników kontroli obejmujących jedynie dwa zagadnienia, tj. problem prawidłowości ustalenia straty za wskazany okres zwolnienia oraz problem wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodu twierdząc, iż materiały te nie uzasadniają wszczęcia postępowania podatkowego w celu rozliczenia podatku dochodowego Spółki za 1994 r.

Ustalając spółce "I." wysokość zobowiązania w podatku dochodowym za 1994 r. w kwocie 51.670,0 PLN organ powołał się jednak na materiały, które stanowiły podstawę wszczęcia postępowania podatkowego za ów rok podatkowy. Rozwijając motywy orzeczenia organ twierdził, iż Spółka wykazała wyższe przychody w 1994 r. o kwotę 59.642.000 st. zł z tytułu różnic kursowych wynikających z przeliczenia salda na rachunku bankowym. Tymczasem w myśl przepisów art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych te różnice kursowe nie mają wpływu na obniżenie lub podwyższenie przychodów w ujęciu podatkowym. Według organu strona nieprawidłowo zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów w 1994 r. wydatki w łącznej wysokości 300.255.500 st. zł, dotyczące kosztów i strat nadzwyczajnych nie uznawanych przez przepisy podatkowe za koszty uzyskania przychodu. W okresie od 6.05.91 r. do 5.05.1994 r. Spółka korzystała ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./ w związku z art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253 ze zm./. W zeznaniu za 1994 r. Spółka nie wykazała straty poniesionej za tę część roku podatkowego, w której korzystała ze zwolnienia od podatku. Z treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika natomiast obowiązek podatnika do prowadzenia ewidencji rachunkowej w taki sposób, aby na jej podstawie można było ustalić wysokość dochodu /straty/, a także podstawy opodatkowania i należnego podatku, pod rygorem ustalenia wysokości dochodu w drodze oszacowania /ust. 2/. Do ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodu w drodze oszacowania organ przyjął:

Strona 1/9