Mając powyższe na uwadze, prawidłowe jest stanowisko organu, że skarżąca postąpiła nieprawidłowo zaliczając do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie przez nią i jej męża na jej własne imię i nazwisko, przychody i koszty uzyskania przychodów ze wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej przez cały 2014 r. Postąpiła także nieprawidłowo traktując wartości wynikające z remanentu początkowego (z dnia 1 stycznia 2014 r.) działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko jako wartość remanentu początkowego działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jej własne imię i nazwisko.
Stanowisko wyrażone w interpretacji indywidualnej nie narusza więc prawa.
Wobec powyższego za nieuzasadnione należy uznać zarzuty skargi dotyczące naruszenia przepisów art. art. 14 ust. 1, art. 22 ust. 1 i art. 24 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f. oraz § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jak też zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania podatkowego tj. art. 120 oraz art. 121 § 1 w zw. z art. art. 14h O.p.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uznając, iż skarga nie zawierała uzasadnionych zarzutów, działając na podstawie przepisów art. 151 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji wyroku.