Stosownie do przepisu art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika samochodów osobowych, z wyjątkiem przypadków, gdy odsprzedaż stanowi przedmiot działalności gospodarczej podatnika.
Klasyfikacja samochodu w dowodzie rejestracyjnym ma decydujące znaczenie jako dowód również w sprawie podatkowej, w której ocena pewnych uprawnień lub ograniczeń uzależniona jest od tej klasyfikacji.
Marek S. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 8 sierpnia 1996 r. utrzymującą w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w K. z dnia 7 czerwca 1996 r. dotyczącą określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiąc kwiecień 1996 r. w wysokości 310 zł.
W wyniku kontroli wstępnej deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień 1996 r. Urząd Skarbowy w K. ustalił, że podatnik bezzasadnie wykazał w deklaracji podatek naliczony VAT od zakupu pojazdów samochodowych marki Mercedes - do odliczenia od podatku należnego.
Z przestawionych przez podatnika dowodów rejestracyjnych pojazdów wystawionych przez Wydział Komunikacji Urzędu Miejskiego we W. wynikało, że są to pojazdy osobowe, zgodnie zatem z treścią art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT stronie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego za miesiąc kwiecień 1996 r. o podatek naliczony od importowanych samochodów osobowych.
Odwołując się od decyzji Urzędu Skarbowego Marek S. zarzucił, że zakupił samochody w celu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie świadczeń pensjonatowo-gastronomicznych oraz biura turystycznego. Samochody te mogły służyć przemiennie do przewożenia osób /9 osób/ lub 750 kg, a okoliczność iż zostały zakupione w salonie samochodowym prowadzącym sprzedaż samochodów specjalnych, ciężarowych i autobusów, wskazuje, że samochodów tych nie można zaliczyć do osobowych.
Izba Skarbowa w W. utrzymując w mocy decyzję Urzędu Skarbowego stwierdziła, że argumentacja strony nie może być podstawą do zmiany zaskarżonej decyzji ponieważ kryterium zaliczenia samochodu do osobowego bądź ciężarowego jest jego kwalifikacja ustalona w dowodzie rejestracyjnym przez właściwy wydział komunikacji, na podstawie ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. 1992 nr 11 poz. 41 ze zm./ oraz rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie warunków technicznych i badań pojazdów /Dz.U. nr 21 poz. 91 ze zm./.
Sprowadzone przez podatnika z zagranicy samochody zostały zakwalifikowane przez Wydział Komunikacji Urzędu Miejskiego we W. do samochodów osobowych. Również zakres prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej m.in. usługi gastronomiczno-hotelarskie, organizacja wycieczek turystycznych oraz przewóz osób własnymi środkami transportu wskazuje iż nie jest to działalność gospodarcza określona w cyt. przepisie art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Marek S. podtrzymał zarzuty odwołania dotyczące błędnego zakwalifikowania pojazdów jako samochodów osobowych. Twierdzi, że organy podatkowe nie były w sposób rygorystyczny związane kwalifikacją pojazdów wynikającą z dowodów rejestracyjnych i zobowiązane były do podjęcia czynności zmierzających do wyjaśnienia czy faktycznie w świetle przedstawionych dowodów pojazdy prawidłowo zostały zakwalifikowane jako osobowe.