Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej we W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA del. do WSA Andrzej Szczerbiński Sędzia NSA del. do WSA Józef Kremis (sprawozdawca) Sędzia NSA del. do WSA Ryszard Pęk Protokolant: po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi I. K.-W. na decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Przedmiotem skargi jest decyzja Izby Skarbowej we W. z dnia [...] (Nr [...]) utrzymująca w mocy decyzję Urzędu Skarbowego W.-S. M. z dnia [...] (Nr [...]), odmawiającą I. K. - W. stwierdzenia nadpłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie [...].

W uzasadnieniu orzeczenia Izba Skarbowa wskazała, że w dniu [...] małżonkowie Z. i E. B. (jako sprzedawcy) zawarli z I. K.-W. (jako kupującą) - w formie aktu notarialnego (rep. [...]) - umowę sprzedaży udziału 1/3 w stanowiącym odrębną nieruchomość lokalu użytkowym nr la, położonym przy ul. S. [...], ustalając cenę na kwotę [...].

Od czynności tej notariusz - powołując się na art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a), art. 7 ust. 1 lit. a) i art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959 z późn. zm.) - obliczył i pobrał opłatę skarbową w wysokości 2% od ustalonej ceny sprzedaży, tj. [...].

W dniu [...]. I. K.-W. wystąpiła do Urzędu Skarbowego W. - S.M. o stwierdzenie nadpłaty w tym podatku, powołując się na fakt, że nabyła wspomniany udział w prawie własności lokalu, będąc podatnikiem podatku VAT, i z przeznaczeniem do gospodarczego wykorzystania. Jej zdaniem, umowa ta nie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, ponieważ wystąpiły przesłanki przewidziane w art. 2 pkt 4 ustawy z 9 września 2000 r. Przepis ten zwalnia z podatku od czynności cywilnoprawnych, gdy przynajmniej jedna ze stron umowy, będąc podatnikiem podatku VAT, była zwolniona od tego podatku z tytułu dokonywanej czynności prawnej. Według strony, w jej sprawie ma zastosowanie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ponieważ budynek, w którym znajduje się lokal, jest towarem używanym (wybudowany w 1890 r.), nabywca jest podatnikiem podatku VAT, nabycia dokonano w celu gospodarczego korzystania, a sprzedawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Wydając decyzję negatywną dla strony, Urząd Skarbowy wskazał, że warunkiem niezbędnym do skorzystania z wyłączenia przewidzianego w art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. jest dokonanie sprzedaży przez podatnika podatku od towarów i usług, jako że tylko sprzedający, a nie kupujący może być podatnikiem VAT z tytułu tej sprzedaży.

W odwołaniu strona powtórzyła argumentację z wniosku i wskazała ponadto, że w momencie zawierania umowy sprzedaży obie strony były podatnikami podatku od towarów i usług.

Strona 1/6