Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Radom, Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Terlecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 września 2016 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia opłaty paliwowej za sierpień 2013 r. oddala skargę w całości.
Przedmiotem skargi A.S. była decyzja Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia 28.01.2016 r. (nr [...]), utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W. z dnia 10.11.2015 r. (nr [...]) którą wymierzono wymienionej stronie zobowiązanie w opłacie paliwowej za sierpień 2013 r. w wysokości 7.284 zł.
Organ pierwszej instancji ustalił, że w okresie objętym postępowaniem A. S. prowadziła działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży oleju napędowego pod firmą A.. W wyniku sprawdzenia ewidencji oraz dokumentów związanych z jej prowadzeniem okazało się, że w przedmiotowym okresie strona dokonała sprzedaży (detalicznej i hurtowej) oleju napędowego w ilości (586.587,160 litrów), który nie znajdował pokrycia w stanie zapasów na początek sierpnia 2013 r. (34.423,785 litrów), powiększonym o dokonany (w tym miesiącu) zakup tego wyrobu (524.139 litrów). Stwierdzony na tej podstawie niedobór wyniósł 28.024,375 litrów. Nieznajdującą pokrycia w zakupach ilość sprzedanego oleju napędowego uznał organ podatkowy za pochodzącą z nieznanego źródła. Organ podatkowy zwrócił uwagę, że podobne ustalenia legły u podstaw wydania przez Naczelnika Urzędu Celnego w W. decyzji z dnia 29.04.2015 r. (utrzymanej w mocy w mocy w toku instancji) w przedmiocie określenia A. S. wysokości zobowiązania w podatku akcyzowym za sierpień 2013 r., albowiem w tym postępowaniu także nie ustalono źródła pochodzenia niedoboru paliwa, a jednocześnie podatnik został zidentyfikowany jako pierwszy jego nabywca.
W oparciu o te wszystkie przesłanki organ podatkowy uznał, że A. S., będąc podmiotem podlegającym obowiązkowi w zakresie podatku akcyzowego, zobowiązana była również do zapłaty opłaty paliwowej, której nie uiściła.
Przedstawioną argumentację Naczelnik Urzędu Celnego w W. zawarł w wymienionej na początku decyzji z dnia 10.11.2015 r.
W odwołaniu strona zakwestionowała dokonaną ocenę materiału dowodowego, a w ramach tego stwierdzenie, że dysponowała olejem pochodzącym z nieznanego źródła. Ustalenie organu podważają przedstawione wraz z odwołaniem dokumenty w postaci faktury korygującej fakturę z dnia 31.08.2013 r. nr [...] oraz dowód CMR z dnia 6.09.2013 r.
Decyzją z dnia 28.01.2016 r. Dyrektor Izby Celnej we W utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że podatnik jest zobowiązany do zapłaty opłaty paliwowej, jeżeli wprowadza na rynek krajowy paliwa silnikowe lub gaz wymienione w art. 37h ust. 3 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 641; dalej: "u.a.p."). Z kolei, z treści art. 37k ust. 1 ww. ustawy wynika, że obowiązek zapłaty opłaty paliwowej powstaje z dniem, w którym podmioty są obowiązane do zapłaty podatku akcyzowego od paliw silnikowych.
W ocenie organu odwoławczego, zasadność obciążenia podatnika opłatą paliwową wynika z faktu, że podatnik wprowadził na rynek krajowy paliwa silnikowe (wyrób akcyzowy) od których nie został uiszczony podatek akcyzowy, a jednocześnie, został on zidentyfikowany jako pierwsze ogniwo obrotu gospodarczego, które weszło w posiadanie paliwa z nieznanego, nieujawnionego źródła.