Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatek dochodowy od osób prawnych, Podatek od towarów i usług
Tezy

Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ organ skarbowy /podatkowy/ stwierdzając, że w należności z tytułu sprzedaży, którą od kontrahenta ma otrzymać podatnik mieści się nieustalony przez niego należny podatek od towarów i usług, po określeniu jego wielkości - dla celów ustalenia przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych - powinien pomniejszyć tę należność o kwotę należnego podatku od towarów i usług, gdyż w przeciwnym razie - wbrew temu przepisowi - nastąpi opodatkowanie tego podatku podatkiem dochodowym.

Uzasadnienie strona 1/4

Spółka dokonując sprzedaży usług rzeczoznawstwa za granicą, otrzymywała płatności w dewizach, na podstawie faktur, w których zastosowała stawkę podatku VAT "0" procent, uznając sprzedaż za eksport usług. Stawkę tę zakwestionował inspektor w zaskarżonej decyzji dotyczącej podatku VAT, która następnie utrzymana w mocy przez izbę skarbową, stała się przedmiotem skargi do NSA. W decyzji inspektor - w związku ze zmianą stawki VAT - wyliczył podatek VAT przyjmując, że nie wystąpił eksport usług, a kwota otrzymana z zagranicy jest kwotą brutto, co jest zgodne z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Odwołująca stwierdziła, iż w związku ze zmianą stawki podatku należnego VAT, jaka wynikała z wystawianych przez spółkę faktur VAT z tytułu wykonania ww. usług na wyższą, powinno nastąpić zmniejszenie przychodów jednostki o kwotę równą należnemu podatkowi VAT, gdyż zmniejszeniu uległa wartość sprzedaży netto przedmiotowych usług. To z kolei jest podstawą dla organów podatkowych do odpowiedniego zmniejszenia dochodu i podatku dochodowego od osób prawnych. Niezmniejszenie natomiast przychodów o skorygowany podatek należny VAT spowodowało, w ocenie spółki, iż wysokość tego podatku została zaliczona do przychodów dla celów podatku dochodowego, a to jest działaniem sprzecznym z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odwołująca wskazała, iż w przypadku sprzedaży usług za granicę nie ma możliwości wystawienia faktury z wyszczególnionym podatkiem VAT. Oznacza to, iż otrzymana od kontrahentów włoskich kwota, na podstawie wystawionych przez nią faktur VAT, powinna być traktowana jako wartość sprzedaży. W związku z powyższym, w wyniku niezmniejszenia przychodów odwołująca zapłaciła podatek dochodowy od podatku VAT, co stanowi naruszenie ww. art. 12 ust. 4 pkt 9.

Izba skarbowa nie zgodziła się z zarzutami odwołania, uznając rozstrzygnięcie inspektora kontroli skarbowej za zgodne z obowiązującymi przepisami prawa.

Odwołująca zakwalifikowała świadczone na rzecz włoskich kontrahentów usługi z zakresu analizy krajowego rynku szyb i szkła, jako usługi eksportowe z zakresu rzeczoznawstwa i sprzedaż ich opodatkowała stawką podatku VAT "0" procent. Inspektor stwierdził, iż usługi te faktycznie były wykonywane na terenie Polski, a zatem nie można ich uznać za eksportowe, a także nie były to usługi rzeczoznawstwa świadczone na zlecenie osób zagranicznych. W związku z tym stwierdził, iż właściwa stawka VAT wynosi 22 procent, co spowodowało określenie zaległości w podatku VAT za miesiące kwiecień i październik 1999 r., tj. te, w których były wystawiane faktury pro forma za wykonane usługi ze stawką podatku VAT "0" procent.

Strona 1/4