Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za grudzień 2012 r. oraz za miesiące od stycznia do grudnia 2013 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kamila Paszowska-Wojnar (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Anetta Makowska-Hrycyk Sędzia WSA Katarzyna Radom Protokolant Specjalista Anna Terlecka po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 października 2020 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. z siedzibą w Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za grudzień 2012 r. oraz za miesiące od stycznia do grudnia 2013 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie strona 1/8

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1 Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. (DIAS), nr: [...] z dnia [...] r., mocą której utrzymana została w mocy decyzja tego organu nr [...] z dnia [...] r. odmawiająca uchylenia decyzji ostatecznej tego samego organu nr [...] z dnia [...] r. w sprawie podatku od towarów i usług za miesiąc XII 2012 r. oraz za miesiące od I do XII 2013 r.

1.2. Organ I instancji w swoim rozstrzygnięciu ustalił, co następuje.

Wobec spółki A Sp. z o.o. z siedzibą w Z. (dalej: Strona, Spółka, Skarżąca) zostało przeprowadzone postępowanie w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za okres od I 2012 r. do XII 2013 r., które zostało zakończone ostateczną decyzją DIAS nr [...] z dnia [...] r. Powyższą decyzją utrzymano w mocy decyzję Naczelnika D. Urzędu Celno - Skarbowego we W. z dnia [...] r., nr: [...] w zakresie kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług podlegającej wpłacie do urzędu za miesiące XII 2012 r. od VI do VIII 2013 r. oraz od X do XII 2013 r., kwoty podatku do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiące od I do V 2013 r. oraz podatku do zapłaty z tytułu wystawienia w miesiącu IV 2013 r. faktury VAT z wykazanym podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie w wydanej decyzji ostatecznej orzeczono o uchyleniu rozstrzygnięcia organu podatkowego pierwszej instancji w zakresie zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiąc IX 2013 i określono to zobowiązanie w wysokości 28.784,00 zł. Wymieniona wyżej decyzja DIAS została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Niezależnie od powyższego, pismem z dnia 20 lutego 2019 r. Spółka wniosła, na podstawie art. 2a, art. 122, art. 240 § 1 pkt 5 oraz art. 243 § 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 - dalej jako O.p.) o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej wskazaną decyzją ostateczną w zakresie podatku od towarów i usług za miesiąc XII 2012 r. oraz od I do XII 2013 r. W uzasadnieniu skierowanego wniosku Spółka wskazała na nowe okoliczności faktyczne i nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, a nieznane organowi, tj. na dokumentację potwierdzającą technologię użycia palników wrębowych, ich zapotrzebowanie na olej opałowy oraz dopuszczenie do ruchu na potrzeby Spółki w okresie objętym decyzjami obu instancji, a także na konieczność przeprowadzenia dowodu z dokumentów będących w posiadaniu organów skarbowych odpowiedzialnych za weryfikację oświadczeń nabywcy oleju opałowego jakie Spółka przedłożyła dostawcom - B Sp. j. (dalej: B), C Sp. z o.o. oraz Firmie Handlowo - Usługowej D J. S.. W uzasadnieniu swojego wniosku, Spółka podniosła, iż dowody te istniały w dniu wydania decyzji, a nie były znane organowi, który wydał decyzję oraz mają istotne znaczenie dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy, a w konsekwencji wpływ na zmianę treści decyzji w kwestiach zasadniczych w ten sposób, że uzasadniają uznanie faktur dokumentujących zakup paliwa użytego do wydobycia i obróbki termicznej urobku. Uwzględniając powyższą argumentację, Spółka wniosła o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego i podjęcie rozstrzygnięcia w sprawie zakończonej ostateczną decyzją podatkową w części dotkniętej wadami procesowymi, wskazanymi w art. 240 § 1 O.p. i o pełną merytoryczną kontrolę decyzji wydanej w postępowaniu zwykłym.

Strona 1/8