1. Celem ustawodawcy w konstrukcji przepisu art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ było niewątpliwie wyeliminowanie z obrotu tzw. "pustych faktur" to znaczy faktur, które nie obrazują rzeczywistego obrotu i jednocześnie zdyscyplinowanie wystawców faktur, którzy powinni się liczyć z koniecznością zapłaty wykazanego w "pustej" fakturze podatku.
2. Zgodnie z par. 54 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ faktura wystawiana jest co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca a kopię /bądź kopie/ zatrzymuje sprzedawca
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "J." Sp. z o.o. w J. na decyzję Izby Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia 17 grudnia 1999 r. o (...) w przedmiocie określenia za miesiąc czerwiec 1998 r. zobowiązania w podatku od towarów i usług, zaległości podatkowej i odsetek za zwłokę - uchyla zaskarżoną decyzję, (...).
Przedmiotem skargi jest decyzja Izby Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia 17 grudnia 1999 r. (...) utrzymująca decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 24 września 1999 r. (...) w sprawie określenia za miesiąc czerwiec 1998 r. zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług, zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę.
W wyniku przeprowadzonej kontroli przez Inspektora Kontroli Skarbowej w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości rozliczeń z budżetem, stwierdzono, że w miesiącu czerwcu Spółka "J." wystawiła podwójne faktury o numerach (...) z dnia 28 czerwca 1998, (...) z dnia 28 czerwca 1998, (...) z dnia 29 czerwca 1998, (...) i (...) z dnia 30 czerwca 1998 na sprzedaż polimeru krystalicznego o łącznej wartości netto 2.333.513,50 zł i podatek VAT 513.372,98 zł. W ewidencji sprzedaży prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług jak również w deklaracji podatkowej VAT-7 wykazano wartość sprzedaży i należny podatek wynikający tylko z jednej kopii faktur co stanowi zdaniem Inspektora naruszenie przepisu art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.
Ponadto ustalono, iż znajdujące się w aktach Spółki kopie podwójnych faktur opatrzono tymi samymi numerami kont i pozycją w ewidencji oraz, że kopie różniły się podpisami osób je sporządzających a także jedne z nich opatrzono pieczątką o treści "Powszechna Kasa Oszczędności - Bank Państwowy w J." oraz adnotacją faktura objęta faktoringiem. Na żadnym z egzemplarzy faktury nie umieszczono oznaczenia "duplikat". Odbiór wszystkich dziesięciu faktur został potwierdzony przez kontrahenta.
Od powyższej decyzji Spółka reprezentowana przez radcę prawnego M. O. wniosła odwołanie. Podniesiono zarzut naruszenia art. 33 ust. 1 ustawy o VAT i wniesiono o uchylenie decyzji Inspektora Kontroli Skarbowej.
Podatnik przyznaje, iż wystawił podwójne faktury ale jednocześnie wyjaśnia, że nie dokumentowały one żadnego obrotu poza tym, który został udokumentowany fakturami "pierwotnymi". Kopie faktur nie dokumentowały żadnej sprzedaży, stąd fakt ich wystawienia nie powodował obowiązku podatkowego określonego przepisem art. 33 ustawy o VAT.
W wyniku rozpoznania odwołania, Izba Skarbowa w W. Ośrodek Zamiejscowy w L., utrzymała decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w mocy, nie znajdując podstaw do jej uchylenia.
Zdaniem Izby materiał dowodowy w sprawie jest bezsporny, ponieważ Spółka przyznaje, iż wystawiła podwójne faktury, sporne pozostaje natomiast zastosowanie art. 33 ust. 1 ustawy o VAT. Przepis ten przewiduje szczególny przypadek samoistnego powstania obowiązku podatkowego w efekcie wystawienia faktury wykazującej kwotę podatku od towarów i usług, przy czym obowiązek podatkowy przyjmuje postać sankcji. Niezależnie od tego czy w sprawie zaistniał obrót będący podstawą opodatkowania podatkiem VAT jak również niezależnie od rozmiarów i konsekwencji podatkowych tego obrotu, każdy wystawca takiej faktury bezwzględnie obowiązany jest do zapłaty wykazanego w niej podatku, zgodnie z zasadą, że skoro została wystawiona faktura, na której naliczono podatek należny to podatek ten musi być odprowadzony do budżetu.