Dnia 6 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant starszy referent sądowy Katarzyna Trzęsicka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 marca 2014 r. sprawy ze skargi I. M.-N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie opłaty targowej I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz I. M.-N. kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi I. M.-N. była decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...].11.2013 r. (nr [...]), które po rozpatrzeniu wniesionego przez stronę odwołania od decyzji Prezydenta Miasta W. z dnia [...].08.2013 r. (nr [...]) w przedmiocie określenia opłaty targowej w kwocie 300 zł (łącznie) - utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Prezydent Miasta W. ustalił, że I. M.-N. w poszczególnych dniach (wymienionych w decyzji) czerwca 2013 r. dokonywała sprzedaży w punkcie o powierzchni nie większej niż 4m2 zlokalizowanym przy ul. [...] w W., odmawiając uiszczenia dziennych opłat targowych.
Tymczasem zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2010 r., Nr 95, poz. 613 z późn. zm., w skrócie "u.p.o.l.") opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek bez osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, za które uważa się wszelkie miejsca, na których prowadzi się sprzedaż.
Organ zaznaczył, że w sprawie nie miało zastosowania zwolnienie od opłaty targowej, określone w art. 16 u.p.o.l., albowiem odnosi się ono jedynie do tych podmiotów, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach i jednocześnie prowadzą tam sprzedaż. Musi zatem wystąpić tożsamość podmiotu jako podatnika podatku od nieruchomości oraz z tytułu opłaty targowej.
Wysokość opłaty targowej ustalona została w oparciu o § 1 ust. 3 pkt 2 uchwały nr II/8/06 Rady Miejskiej W. z dnia 1 grudnia 2006 r. w sprawie określenia zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości dziennych stawek opłaty targowej, zarządzenia jej poboru w drodze inkasa oraz określenia inkasentów i ich wynagrodzenia.
W złożonym odwołaniu I. M.-N. podniosła, że nie ciąży na niej obowiązek w opłacie targowej, albowiem prowadzi działalność "na terenie handlowego, opłaca wszelkie świadczenia wynikające z ustawy". Zarzuciła również strona błąd w ustaleniach faktycznych polegający na stwierdzeniu, że prowadziła działalność w pawilonie handlowym na skrzyżowaniu ulicy, gdyż w rzeczywistości działalność prowadzona jest pod wiatą centrum handlowego, które opłaca podatki od nieruchomości.
Wymienioną na początku decyzją z dnia [...].11.2013 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Powołując się na przepis art. 15 ust. 3 u.p.o.l. Kolegium wskazało, że opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowiska oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko. Nadto zwolnienie określone w art. 16 tej ustawy nie dotyczy sprzedawców handlujących na targowisku, lecz niebędących równocześnie podatnikami podatku od nieruchomości.
Odnosząc się do okoliczności faktycznych organ odwoławczy zauważył, że poza sporem pozostaje, że strona prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży towarów na terenie przy ul. [...] w W., na stoisku handlowym znajdującym się na terenie marketu [...], który jest właścicielem obiektu i opłaca podatek od nieruchomości.