Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Olejnik, Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz (sprawozdawca), Protokolant Barbara Głowaczewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi A Spółka z o.o. w L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiące od stycznia do grudnia 2005r. oddala skargę.
Dyrektor Izby Celnej we W. decyzją z dnia [...], nr [...], utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...], nr [...], określającą zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za okres od stycznia do grudnia 2005 r.
W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego organ ustalił, iż A Spółka z o.o. w L. (dalej: skarżąca) w badanym okresie sprzedała ogółem 10.576,257 m3 oleju opałowego, w tym dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w ilości 2.437,677 m3 i dla podmiotów gospodarczych, w ilości 8.138,580 m3. Cała sprzedaż oleju opałowego dokumentowana była fakturami VAT, oświadczeniami o przeznaczeniu nabytego oleju na cele opałowe, dokumentami wydania towaru Wz oraz atestami zawierającymi informacje o zabarwieniu towaru czerwonym barwnikiem Solvent Red i zawartością nieusuwalnego znacznika Solvent Yellow.
Ponadto organ ustalił, na podstawie uzyskanych informacji z urzędów miast i gmin, urzędów skarbowych, właściwych dla nabywców oleju opałowego wskazanych w oświadczeniach, Ogólnopolskiej Bazy PESEL, a także na podstawie zeznań świadków, iż w trzydziestu trzech przypadkach dane personalno - adresowe nabywców oleju opałowego nieprowadzących działalności gospodarczej są nieprawdziwe.
W związku z tym organ przyjął, iż skarżąca dokonała w tych przypadkach sprzedaży oleju na cele inne niż opałowe i opodatkował uzyskany z tego tytułu obrót stawką podatku, w wysokości podstawowej.
Skarżąca w skardze z dnia 15 października 2009 r. zarzuciła naruszenie przepisów prawa podatkowego procesowego i materialnego, to jest:
- art. 187, w związku z art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. z 2005 r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej: Ord. pod.), poprzez brak przeprowadzenia wszystkich niezbędnych czynności dowodowych i brak zebrania materiału dowodowego w zakresie pozwalającym na pełne ustalenie stanu faktycznego;
- art. 181 Ord. pod., poprzez odmowę wykorzystania w postępowaniu dowodów o szczególnej wadze, wymienionych wprost w tym przepisie;
- art. 188 Ord. pod., poprzez uzasadnioną odmowę przeprowadzenia dowodów na żądanie skarżącej, pomimo że przedmiotem żądanych dowodów były okoliczności mające znaczenie dla sprawy, nie stwierdzone wystarczająco innym dowodem;
- art. 191 Ord. pod., poprzez selektywne potraktowanie materiału dowodowego, w szczególności wyeksponowanie tych dowodów, które mogły przemawiać na niekorzyść skarżącej, a pominięcie dowodów dla niej korzystnych;
- art. 199a Ord. pod., poprzez niezastosowanie w zakresie dotyczącym umów sprzedaży oleju opałowego i złożonymi w związku z tymi umowami oświadczeniami;
- art. 4 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 29, poz. 257 ze zm. - dalej: ustawa o podatku akcyzowym), poprzez jego niezastosowanie w przedmiotowym stanie faktycznym;
- art. 4 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, poprzez niezastosowanie tego przepisu przy rozstrzyganiu w przedmiotowej sprawie, wskutek czego błędnie przyjęto, iż w stosunku do skarżącej powstał obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym;