W przypadku, gdy u podatników zwolnionych od podatku od towarów i usług na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stwierdzone zostaną na podstawie art. 27 ust. 2 tej ustawy przesłanki do ustalenia podatku od niezaewidencjonowanej sprzedaży, ustalając czy podatnik nie przekroczył kwoty wartości sprzedaży uprawniającej go do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 - uwzględnia się wartość określonej w drodze oszacowania sprzedaży, pomniejszonej o ustalony od niej podatek.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2001 r. sprawy ze skargi Grzegorza O. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 26 maja 1998 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do maja 1997 r. oraz wymiaru dodatkowego zobowiązania podatkowego - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w K.-K. z dnia 12 lutego 1998 r. (...), (...).
W wyniku przeprowadzonej kontroli przez Urząd Skarbowy w K.-K stwierdzono, iż Grzegorz O. prowadził działalność gospodarczą w zakresie handlu częściami samochodowymi opodatkowaną w formie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych i zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Na podstawie prowadzonych ewidencji przychodów ustalono przychód z tej działalności w wysokości 69.487,32 zł. Ponadto ustalono również, iż w 1996 r. Grzegorz O. prowadził działalność w zakresie transportu samochodów i ich części sprowadzanych z zagranicy bez zgłoszenia rejestracyjnego w urzędzie skarbowym. Na podstawie protokołów przesłuchania świadków oraz zestawienia osób, dla których Grzegorz O. przywiózł samochody lub ich części ustalono wartość nie zaewidencjonowanej sprzedaży w wysokości 11.538,80 zł.
W związku z tym Urząd Skarbowy w K.-K. decyzją z dnia 12.02.1998 r. (...) określił Grzegorzowi O. wartość niezaewidencjonowanej sprzedaży za rok 1996 w kwocie 11.538,80 zł i ustalił podatek przy zastosowaniu stawki 22 procent, zgodnie z przepisem art. 27 ust. 2 ustawy o VAT. Wniesione od tej decyzji odwołanie nie zostało uwzględnione przez Izbę Skarbową w Opolu, która decyzją z dnia 26 maja 1998 r. (...) utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.
Z uwagi na powyższe, organy podatkowe uznały, iż oszacowany przychód oraz przychód zeznany w prowadzonej ewidencji wyniósł 81.026,12 zł, a zatem została przekroczona kwota wartości sprzedaży 80.000,- zł, co spowodowało, że zgodnie z przepisem art. 14 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnik utracił w 1996 r. zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Tym samym skoro w 1996 r. przekroczył wartość sprzedaży 80.000 zł, nie mógł na podstawie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w roku podatkowym 1997. Dlatego też jego sprzedaż za okres od 1.01. - 31.05.1997 r. należało opodatkować podatkiem od towarów i usług. Organ podatkowy I instancji decyzją z dnia 12.02.1998 r. (...) określił podatnikowi kwotę zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do maja 1997 r. oraz kwotę odsetek od określonych zaległości na dzień wydania decyzji, a także ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w kwocie 2.445 zł przy czym w uzasadnieniu tej decyzji dokonano wyszczególnienia sankcji za poszczególne miesiące.
Rozpatrując odwołanie od tej decyzji Izba Skarbowa w O. decyzją z dnia 26.05.1998 r. (...) utrzymała w mocy decyzję organu podatkowego I instancji. W decyzji tej podano, że bezspornym jest, iż Urząd Skarbowy określił skarżącemu wartość nie zaewidencjonowanej sprzedaży w roku 1996 w kwocie 11.538,80 zł. Ponieważ skarżący nie był podatnikiem podatku od towarów i usług kwota ta stanowiła wartość sprzedaży, o którą należało zwiększyć kwotę przychodu zeznanego przez skarżącego w ewidencji, co stanowiło kwotę 81.026,12 zł. Wskazano ponadto, że skarżący nie wniósł żadnych zastrzeżeń do ustaleń kontroli. Ponadto Izba Skarbowa podkreśla, iż w protokole zapoznania strony z materiałami dowodowymi zebranymi w toku postępowania z dnia 23.01.1998 r. zapoznano skarżącego z materiałami dowodowymi znajdującymi się w aktach sprawy oraz ze sposobem określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług. Do ustaleń tych skarżący nie wniósł żadnych zastrzeżeń.