Sprawa ze skargi na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we W. w przedmiocie odmowy uznania żądania wierzyciela co do zmiany planu podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędziowie Sędzia NSA Halina Betta, Asesor WSA Dagmara Dominik (spr.), Protokolant Aleksandra Madej, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 lutego 2008 r. przy udziale --- sprawy ze skargi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uznania żądania wierzyciela co do zmiany planu podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości I. uchyla zaskarżone postanowienie, II. zasądza od Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 100 (słownie: sto) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Inne orzeczenia o symbolu:
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Egzekucyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Naczelnik Urzędu Skarbowego
Uzasadnienie strona 1/6

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego we W. prowadził wobec zobowiązanego Spółdzielni Kółek Rolniczych z siedzibą w W. w likwidacji, na wniosek wierzyciela - Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W., postępowanie egzekucyjne z nieruchomości, oraz prawa użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budynków, dla których Sąd Rejonowy dla W. - K. prowadzi księgi wieczyste KW nr [...] oraz KW [...], w dniu 28 września 2005 r. Na skutek uzyskania sumy ze sprzedaży nieruchomości oraz ww. praw został sporządzony w dniu 28 września 2007 r. plan podziału, w którym na zaspokojenie wierzycieli w kategorii III zaspokojenia, przeznaczono kwotę 145.516,80 zł, z czego 139.572, 30 zł przekazano Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W., natomiast 5.944, 50 zł Naczelnikowi Pierwszego Urzędu Skarbowego we W. Powyższego podziału dokonano w oparciu o przepis art. 115 § 1 pkt 6, w zw. z art. 115 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm. zwana dalej "u.p.e.a.") wskazując, że należności ww. wierzycieli zostały zabezpieczone hipoteką przymusową, stąd zostały rozliczone dla obu wierzycieli z grupy trzeciej w równym stopniu.

Na plan podziału zażalenie pismem z dnia 10 stycznia 2006 r. wniósł wierzyciel do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we W. zarzucając mu naruszenie przepisu art. 115 § 5 i § 6 u.p.e.a., żądając zmiany przedmiotowego planu w ten sposób aby zaspokojenie wierzyciela nastąpiło do pełnej kwoty 145.516,80 zł.

Postanowieniem z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej we W. stwierdził niedopuszczalność zażalenia.

W wyniku zaskarżenia ww. postanowienia, Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 19 października 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 476/06 uchylił zaskarżone postanowienie. Z uzasadnienia wyroku Sądu wynika, że wierzycielowi uczestniczącemu w podziale kwoty przysługiwała od spornego planu podziału w niniejszej sprawie skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. zwanej dalej "p.s.a."). Wniesienie skargi winno być poprzedzone wezwaniem właściwego organu na piśmie do usunięcia naruszenia prawa, stosownie do art. 52 § 3 p.s.a. W przedmiotowej sprawie, zauważono, że pismo ZUS zostało co prawda mylnie zatytułowane "zażalenie", jednak wierzyciel poprawnie skierował je i wniósł nie do organu wyższego stopnia, ale do organu egzekucyjnego, domagając się jednocześnie zmiany planu i odmiennego, niż w planie, zaspokojenia swoich wierzytelności. W opinii Sądu pismo to spełniało warunki do uznania go za wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, o jakim mowa w powołanym art. 52 § 3 p.s.a., jednak organ egzekucyjny błędnie zakwalifikował je jako zażalenie i przesłał do organu nadzoru tj. Dyrektora Izby Skarbowej we W. Organ ten powinien był zatem, zgodnie z art. 65 § 1 k.p.a. przesłać pismo do organu właściwego do załatwienia sprawy, a więc zwrócić je Naczelnikowi Pierwszego Urzędu Skarbowego we W., celem zajęcia przez ten organ stanowiska w kwestii wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Po otrzymaniu odpowiedzi na powyższe wezwanie stronie służy wówczas prawo do wniesienia skargi do sądu administracyjnego w terminie 30 dni od doręczenia odpowiedzi organ. Sąd stwierdził, ze zamiast powyższego rozwiązania Dyrektor Izby Skarbowej wydał postanowienie stwierdzające niedopuszczalność zażalenia ZUS. Tym samym pismo ZUS z dnia 10 stycznia 2006 r. nie zostało załatwione we właściwym terminie.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Egzekucyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Naczelnik Urzędu Skarbowego