Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Marta Semiczek, Sędziowie: sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca), sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant: specjalista Paulina Wódka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 lutego 2017 r. sprawy ze skargi A. R. przy udziale H. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia - po wznowieniu postępowania - ostatecznej decyzji określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. oraz odsetki za zwłokę; I. uchyla zaskarżaną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z [...] kwietnia 2016 r. Nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz skarżącej A. R. kwotę 697 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy orzeczenie Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z [...] 2016 r. wydane w trybie wznowienia postępowania.
Jak wynikało z akt sprawy powołanym rozstrzygnięciem organ I instancji stwierdził istnienie przesłanki wznowienia postępowania, o której mowa w art. 240 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm., dalej powoływana jako O.p.), oraz odmówił uchylenia ostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z [...] lutego 2009 r. określającej skarżącej oraz jej mężowi (H. C. - R., obecnie G.) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. z uwagi na upływ terminów przewidzianych w art. 70 O.p. W uzasadnieniu wskazał, że 28 kwietnia 2004 r. do organu podatkowego wpłynęło zeznanie podatkowe małżonków R. z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. Po wszczęciu wobec małżonków postępowania podatkowego, powołaną na wstępie decyzją z [...] lutego 2009 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego W. określił wysokość wspólnego zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. w kwocie 204.048,00 zł oraz wysokość odsetek za zwłokę (17.988.00 zł) z tytułu niezapłaconych w terminie zaliczek od dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej męża skarżącej. Decyzja ta stała się ostateczna.
Pismem z 27 kwietnia 2014 r. (złożonym w organie podatkowym 2 maja 2014r.) skarżąca wniosła o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją, powołując się na art. 240 § 1 pkt 1 O.p. W uzasadnieniu podała, że zeznanie podatkowe za 2003 r., nie zostało przez nią podpisane (podpisy figurujące w rubrykach nr 10 oraz nr 204 zeznania, przeznaczone na podpis małżonka, nie są jej podpisami), co potwierdziła opinią grafologiczną sporządzoną przez R. I. z Centrum Ekspertyz Grafologicznych w W.. O podejrzeniu popełnienia przestępstwa z art. 270 § 1 Kodeksu karnego, polegającego na podrobieniu jej podpisu przez męża, skarżąca powiadomiła właściwą Prokuraturę Rejonową. Strona podnosiła, że na podstawie decyzji z 2009 r. wydano tytuł wykonawczy nr [...], który opatrzony klauzulą wykonalności został skierowany do egzekucji, postępowanie prowadzi Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla W.. Wyznaczył on na 9 czerwca 2014 r. termin licytacji udziału skarżącej w nieruchomości KW nr [...].
Naczelnik Urzędu Skarbowego W. wznowił postępowanie, które zakończył wydaniem [...] września 2014 r. decyzji stwierdzającej brak przesłanek do uwzględnienia żądania skarżącej i odmawiającej uchylenia decyzji ostatecznej z [...] lutego 2009 r. W uzasadnieniu wskazał na brak niewątpliwych dowodów potwierdzających sfałszowanie istotnych dla sprawy dowodów. Rozstrzygnięcie to, decyzją z [...] grudnia 2014 r., utrzymał w mocy Dyrektor Izby Skarbowej we W. rozpoznając sprawę w trybie odwoławczym.
Strona zaskarżyła to orzeczenie, zaś Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 14 lipca 2015 r. pod sygn. akt I SA/Wr 328/15 uchylił decyzje organów obu instancji wydane w trybie wznowienia postępowania. Uzasadniając rozstrzygnięcie wytknął naruszenie przepisów prawa procesowego, poprzez odmowę przeprowadzenia dowodów wnioskowanych przez stronę, tj. z opinii biegłego grafologa. Podkreślił, że przedstawiony przez stronę dokument ma charakter prywatny, nadto sporządzono go na podstawie stenogramu, a nie oryginału. Nakazał przeprowadzenie dowodu na okoliczność autentyczności podpisu skarżącej na zeznaniu podatkowym za 2003 r. oraz przyjęcia w tym zakresie wyjaśnień strony i przesłuchania jej męża. Sąd zaznaczył, że nie jest przesądzone, czy dokonane w sprawie ustalenia nie będą skutkowały koniecznością wydania decyzji na podstawie art. 245 § 1 pkt 3 O.p.