Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za okres od 1 lipca 2005 r. do 30 czerwca 2006 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędziowie Sędzia NSA Lidia Błystak, Sędzia WSA Katarzyna Borońska (sprawozdawca), Protokolant Lucyna Barańska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 listopada 2009 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. w Ż. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za okres od 1 lipca 2005 r. do 30 czerwca 2006 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] r. nr [...], II. orzeka, że akty uchylone w pkt I nie podlegają wykonaniu, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 2.817 zł (dwa tysiące osiemset siedemnaście) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/10

Z akt sprawy wynika, że w wyniku prowadzonej wobec strony skarżącej "A" sp. Z o.o. z Ż. - dalej: Spółka, kontroli podatkowej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za okres od 1.07.2005 r. do 30.06.2006 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. uznał, że Spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 567.398,40 zł, na którą składały się wydatki z następujących tytułów:

1. 22.907,49 zł - wydatki dotyczące innego okresu rozliczeniowego, tj. od 1.07.2004 r. do 30.06.2005 r.,

2. 544.490,91 zł - koszty związane z suszeniem ziarna zaksięgowane na podstawie nierzetelnych dokumentów.

Po korekcie koszty uzyskania przychodów zostały określone w wysokości 29.771.989,17 zł. Organ nie zakwestionował zadeklarowanych przez Spółkę w zeznaniu CIT-8 za ww. okres przychodów w kwocie 30.583.827,35 zł.

Ustalenia kontroli zostały zawarte w decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...]r. nr [...]określającej Spółce "A" zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za okres od 1.07.2005 r. do 30.06.2006 r. w kwocie 154.249 zł oraz odsetki za zwłokę w łącznej wysokości 9.916 zł od zaległości podatkowych w zaliczkach na podatek.

Dyrektor Izby Skarbowej we W. nie uwzględnił wniesionego przez Spółkę odwołania i decyzją z dnia [...]r., nr [...]utrzymał w mocy rozstrzygniecie organu I instancji. W odniesieniu do kwoty 22.907,49 zł organ odwoławczy potwierdził prawidłowość stanowiska organu I instancji, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., nr 54, poz. 654 ze zm. -dalej: upup), wydatki składające się na tę sumę nie mogły być potrącone w badanym okresie /od 1.07.2005 r. do 30.06.2006 r./, bowiem dotyczyły one innego roku obrotowego /od 1.07.2004 r. do 30.06.2005 r./.

Organ II instancji potwierdził również, że kwota 544.490,91 zł dotyczyła kosztów związane z suszeniem ziarna, zaksięgowanych na podstawie nierzetelnych dokumentów.

Organ wskazał w zaskarżonej decyzji, że przedmiotem działalności Spółki w badanym okresie był skup i sprzedaż zbóż, rzepaku i kukurydzy w siedzibie, tj. w Ż. oraz w Oddziale Spółki w S.. Spółka dokonywała suszenia zakupionego ziarna w suszarniach, stosując w tym celu olej opałowy. Analiza sporządzanych przez Spółkę co miesiąc remanentów wykazała bardzo wysokie stany zapasów oleju opałowego na koniec każdego miesiąca, które następnie na podstawie protokołów suszenia ziarna były odnoszone w ciężar kosztów i księgowane jako zużycie materiałów. Z danych ewidencyjnych Spółki nie wynikało zarazem, aby w badanym okresie posiadała zbiorniki na magazynowanie takich ilości paliw, jakie wykazała w remanentach.

Celem zbadania rzetelności prowadzonej ewidencji w zakresie skupu, sprzedaży i suszenia ziarna, a w szczególności gospodarowania olejem opałowym organ I instancji przeprowadził szereg dowodów, w tym z oględzin zbiorników posiadanych przez Spółkę w Ż. i S. oraz z przesłuchania świadków. Spółka w piśmie z dnia 17.07.2008 r. oświadczyła, że w Ż. olej był przechowywany w zbiorniku połączonym z suszarniami o pojemności ok. 10.000 l, w cysternie o pojemności ok. 5.000 l, zbiorniku - ok. 300 l, w beczkach ok. 30 - 40 sztuk po ok. 200 l każda oraz w zbiornikach metalowych i plastikowych ok. 40 sztuk po 1.000 l każdy. Zgodnie z cyt. pismem Spółka mogła zatem zmagazynować maksymalnie 63.300 litrów paliwa. W wyniku oględzin suszarni i zbiorników na olej opałowy, połączonych z pomiarami ich objętości, kontrolujący stwierdzili jednak, że łączna pojemność zbiorników znajdujących się w Ż., używanych do przechowywania oleju opałowego, przy ul. [...][...]wynosiła 14.400 l (oględziny dotyczyły obiektów i zbiorników, które funkcjonowały również w badanym okresie, co jest udokumentowane w wykazie środków trwałych za ten okres). Łączna pojemność zbiorników w S. stwierdzona w toku oględzin wyniosła 5.000 l.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej