Sprawa ze skargi na decyzję SKO we W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 1996
Tezy

1. Organy podatkowe rozstrzygające sprawę opodatkowania obiektu posiadającego cechy sprecyzowane w ramach definicji budynku zawartej w art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ zobowiązane są do stosowania w pierwszej kolejności wykładni językowej tego przepisu.

2. Brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych do odnoszenia pojęć zawartych w Klasyfikacji Środków Trwałych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. /Dz.U. nr 112 poz. 1317/ do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Usługowo-Wytwórczej Spółdzielni Pracy "U." w likwidacji w Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia 14 listopada 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 1996-2000 i odmowy uznania korekty deklaracji za 2001 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia 5 października 2001 r. (...) Przewodniczący Zarządu Miasta i Gminy K.-W. na podstawie art. 207 w zw. z art. 72 par. 1 pkt 1, art. 73 par. 1 i art. 79 par. 2 Ordynacji podatkowej odmówił Usługowo-Wytwórczej Spółdzielni Pracy "U." w Z. stwierdzenia nadpłaty w opłacie podatku od nieruchomości za lata 1996, 1997, 1998, 1999 i 2000 oraz przyjęcia uznania korekty deklaracji za 2001 r. Wskazał organ I instancji, że wnioskiem z dnia 3.08.2001 r. strona złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty za wymienione lata w podatku od nieruchomości oraz przyjęcie korekty deklaracji podatku od nieruchomości za 2001 r. Korekty deklaracji strona dokonała w ten sposób, że w pozycji - budynki związane z działalnością gospodarczą - nie ujęto powierzchni budynku pieca i suszami o łącznej powierzchni użytkowej 2.360 m2, uzasadniając, że nie są to budynki, lecz, zgodnie z Klasyfikacja Rodzajową Środków Trwałych - Maszyny, Urządzenia i Aparaty ogólnego zastosowania, a te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. W związku z powyższym zapłacony podatek za te obiekty w kwocie 132.483,20 zł. stanowi nadpłatę w podatku od nieruchomości.

W wyniku przeprowadzonej wizji lokalnej ustalono, że wyłączone przez stronę obiekty, to obiekty budowlane posiadające murowane ściany, pokrycie dachowe i połączone na trwale z gruntem przez fundamenty, w których wnętrzu znajduje się piec do wypału cegły, a w drugim - komory suszami. Wskazując na przepis art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia. 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ i zawartą w nim definicję budynku, stwierdził organ I instancji, że obiekty w których znajduje się piec do wypału cegły i komory suszami, są bez wątpienia budynkami w rozumieniu tej ustawy, dodając, że nie mają zastosowania w tym przypadku zapisy w klasyfikacji i wskazał, że także biegli do spraw szacowania budynków i budowli, w wycenie szacunkowej obiektów budowlanych opisują sporne obiekty jako budynki. W związku z tym korekty deklaracji nie mają uzasadnienia, wniosek o stwierdzenie nadpłaty jest bezzasadny, ponieważ podatek od nieruchomości za wskazane lata naliczono i uiszczono w prawidłowej wysokości, a w roku 2001 strona nie uiściła podatku posiada więc zaległość.

W odwołaniu od powyższej decyzji strona wniosła o jej uchylenie i stwierdzenie nadpłaty zgodnie ze złożonym wnioskiem, zarzucając, że organ I instancji nie odniósł się merytorycznie do przepisów Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych - Zarządzenia Prezesa GUS nr 51 z dnia 17 grudnia 1991 r., zgodnie z którą powierzchnia suszarni i pieca winna być zaliczona do grupy 4 - czyli Maszyn, Urządzeń i Aparatów Ogólnego Zastosowania, a nie do powierzchni budynków. Zdaniem strony Klasyfikacja rozstrzyga dla celów podatkowych rodzaje obiektów podlegających określonemu sposobowi opodatkowania i amortyzacji i jest przepisem szczególnym do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Strona 1/4