Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Szczerbiński Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Radom Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska (sprawozdawca) Protokolant: Aleksandra Madej po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2005 r. sprawy ze skargi M. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/11

Przedmiotem skargi M. L. jest decyzja Izby Skarbowej Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] określającą zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999r.( [...]), zaległość podatkową i odsetki za zwłokę od tej zaległości.

W zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu w 1999 r. M. L. wykazał stratę z prowadzonej działalności gospodarczej (Przedsiębiorstwo A) w kwocie [...]. W wyniku przeprowadzonej kontroli skarbowej organ I instancji uznał, iż podatkowa księga przychodów i rozchodów prowadzona przez M. L. (Przedsiębiorstwo A) jest nierzetelna. Stwierdzono, iż M. L., korzystający w 1999 r. z opodatkowania na zasadach ogólnych, w celu zaniżenia dochodu do opodatkowania z prowadzonej działalności gospodarczej stworzył w latach 1995-2001 mechanizm ujmowania w kosztach uzyskania przychodów "pustych faktur" wystawionych w 1999 r. przez K. Z. ("Firma B). Jak ustalono w tym celu zarejestrowane, zostały na polecenie M.L., dwie firmy tj. C - G. P. (w 1999 r. nie prowadził działalności gospodarczej) i B - K. Z. opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych. Firmy K. Z. i G. P. nie dysponowały żadnym potencjałem gospodarczym tj. nie posiadały żadnego sprzętu, zatrudniały nieregularnie pracowników wyłącznie na umowy zlecenia, nie dokonywały żadnych zakupów. W 1999 r. K. Z. w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej wystawił faktury wyłącznie na rzecz firmy A na łączna kwotę netto [...] i łączną kwotę podatku od towarów i usług [...].

W ocenie organu I instancji ujęte w księdze podatkowej firmy A M. L. koszty uzyskania przychodu w kwocie [...] zostały zawyżone (per saldo) o kwotę [...] zatem faktycznie wyniosły one [...]. Przychód z działalności gospodarczej przyjęto w wysokości wykazanej przez M. L. tj. w kwocie [...]. Dochód z działalności gospodarczej wyliczono na kwotę [...], zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych na kwotę [...]

Od decyzji tej M. L. odwołał się wniósł o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania lub o zawieszenie postępowania odwoławczego do czasu prawomocnego zakończenia postępowania sądowego lub prokuratorskiego, prowadzonego przez Prokuraturę Rejonową w Częstochowie - V Ds 22/01 i zarzucił:

- naruszenie art. 180 §1 i 187 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) przez jednostronne zebranie materiału dowodowego, danie prymaty osobowym źródłom dowodowym, w tym zwłaszcza zeznaniom świadków K. Z. i G. P. oraz dokonanie oceny tych dowodów w sposób bezkrytyczny i nieobiektywny,

- naruszenie art. 201 §1 pkt 2 Ordynacji podatkowej przez wydania decyzji i odstąpienie od zawieszenia postępowania w sytuacji, kiedy rozpatrzenie sprawy uzależnione jest od procesowej decyzji Prokuratora Okręgowego w Częstochowie w sprawie VDs 22/01, a następnie orzeczenia sądu powszechnego,

Strona 1/11