Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za czerwiec 1998 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz - sprawozdawca Sędziowie: Sędzia NSA NSA Lidia Błystak Asesor WSA Katarzyna Radom Protokolant: Lucyna Barańska po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2004 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za czerwiec 1998 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzająca ją decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] Nr [...] II. stwierdza, że wymienione w pkt I decyzje nie podlegają wykonaniu

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Inspektor Kontroli Skarbowej na podstawie art. 24 ust. 2 pkt. 1 ustawy z dnia 28.09.1991 r. o kontroli skarbowej 0. t. Dz. U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572 ze zm.), art. 207 § 1 i § 2, art. 21 § 1 pkt5. 1, § 3 oraz art. 53 § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej, art. 10 ust. 2, art. 27 ust. 5 i ust. 6 oraz art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) określił J. W. - Przedsiębiorstwo A J. W. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za czerwiec 1998 r., zaległość w tym podatku oraz odsetki za zwłokę. Wskazał organ I instancji, iż strona prowadziła działalność gospodarczą w zakresie obrotu metalami nieżelaznymi i usług transportowych. Zakwestionował organ I instancji odliczenie podatku naliczonego w miesiącu czerwiec 1998 r. wykazanego w fakturach ujętych w rejestrze zakupu a wystawionych przez firmę B J. P. L. Wyszczególniając wystawione przez te podmioty faktury wskazał organ na postępowanie kontrolne przeprowadzone w tych firmach, wskazujące, iż wystawione faktury dokumentują czynności, które w rzeczywistości nie miały miejsca. Powołując się na przeprowadzone czynności stwierdził organ, iż faktury dokumentujące sprzedaż złomu na rzecz kontrahentów strony, były fakturami dokumentującymi pozorny obrót, a źródłem pierwotnej sprzedaży złomu były faktury pochodzące od nieistniejących firm. Transakcje sprzedaży złomu między kontrahentami strony a ich kontrahentami polegały jedynie na wystawianiu faktur oraz ich ewidencjonowaniu, bez obrotu towarem. Zebrany materiał dowodowy pozwolił organowi na postawienie wniosku, iż podmioty wystawiające zakwestionowane faktury nie dokonały fizycznie zakupu złomu, w związku z czym nie mógł być on przedmiotem obrotu ze stroną, a wystawione faktury potwierdzają czynności niedokonane. Ustalił organ, że kontrahenci strony, jako jedni z głównych dostawców strony, uczestniczyli w łańcuchu firm dokonujących fikcyjnych transakcji obrotu złomem, w związku z czym strona dokonując fikcyjnego zakupu złomu od tych firm uczestniczyła w łańcuchu firm dokonujących fikcyjnych transakcji. Ustalenia powyższe skutkowały zakwestionowaniem prawa strony do obniżenia podatku należnego o naliczony wykazany w przedmiotowych fakturach, a podstawę prawną tej decyzji stanowił przepis art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...., w związku z § 54 ust. 4 pkt. 5 lit. a) rozporz. Min. Fin. z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 156, poz. 1024 ze zm.). W związku z ustaleniem, iż strona, w kontrolowanym miesiącu, dokonała sprzedaży złomu do innych podmiotów gospodarczych, którego ilość nie pokrywała się z ilościami wynikającymi z fikcyjnych faktur zakupu złomu i nie potrafiła przyporządkować poszczególnych faktur zakupu odpowiednim fakturom sprzedaży wystawionym przez stronę, m. in. ponieważ nie prowadziła ewidencji magazynowej, stwierdził organ I instancji, iż niemożliwe jest ustalenie poszczególnych odbiorców fikcyjnych faktur sprzedaży. Powołując się na przepis art. 33 ust. 1 ustawy stwierdził organ, że fakt wystawienia faktur sprzedaży stanowi podstawę do uznania, że powstał obowiązek podatkowy, a więc zadeklarowania i odprowadzenia podatku należnego, bowiem celem przepisu art. 33 ust. 1 ustawy jest zapobieżenie przypadkom wystawiania tzw. "pustych faktur", nieobrazującym rzeczywistego obrotu. Skutkiem tego, na podstawie powołanego przepisu, strona ma obowiązek odprowadzenia wynikającego z wystawionych faktur podatku należnego.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej