Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodka Zamiejscowego w J. G. w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zaległości w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Borońska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, Protokolant Katarzyna Trzęsicka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi I. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodka Zamiejscowego w J. G. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zaległości w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych I. oddala skargę; II. przyznaje adw. T. N. z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wynagrodzenie za czynności pełnomocnika wyznaczonego z urzędu w kwocie 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych, dwadzieścia groszy) w tym podatek VAT w kwocie 55,20 zł.

Uzasadnienie strona 1/4

Przedmiotem skargi I. M. (dalej: strona, podatniczka, skarżąca) jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. z dnia [...]r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. Ś. z dnia [...] r. nr [...] orzekającą o odmowie rozłożenia na raty zaległości podatkowej w zryczałtowanym podatku dochodowym ze sprzedaży nieruchomości w kwocie 3.326,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę.

Jak wynika z niespornego stanu faktycznego sprawy wnioskiem z dnia 3 marca 2010 r. podatniczka wystąpiła do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego o umorzenie zaległości podatkowej z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego ze sprzedaży nieruchomości ewentualnie o rozłożenie na raty, uzasadniając prośbę bardzo trudną sytuacją materialną swoją i męża. We wniosku (wspólny wniosek I. i J. M.) podano, że podatniczka jest osobą bezrobotną, a jej mąż jest inwalidą III grupy. Źródłem dochodów rodziny jest renta inwalidzka męża w kwocie 416,27 zł oraz wynagrodzenie za pracę w wysokości 1.103,53 zł miesięcznie. Na zasadzie wspólności majątkowej skarżąca posiada dwa domy jednorodzinne o powierzchni 56 m² i 200 m². Koszty zakupu leków dla podatniczki wynoszą 70 zł, miesięcznie, wydatki na bieżące opłaty ok. 290 zł. Ponadto spłaca kredyty i ubezpieczenie w wysokości 690,43 zł miesięcznie.

Organ podatkowy I instancji ww decyzją odmówił rozłożenia na raty zaległości podatkowej. W uzasadnieniu organ przeanalizował charakter zawartych w art. 67a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 2997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 nr 8, poz. 60 ze zm.)- dalej: O.p. przesłanek ważnego interesu podatnika oraz interesu publicznego. Wskazując na uznaniowy, a przy tym wyjątkowy i szczególny charakter przedmiotowej ulgi w spłacie organ stwierdził, podatniczka i jej mąż znajdują się w trudnej sytuacji finansowej, przy czym znaczną część wydatków małżonków stanowią zaciągnięte kredyty. Nie uznał więc, że zaistniała wyjątkowa sytuacja uniemożliwiająca jednorazową spłatę zobowiązania podatkowego, które dotyczy podatku od dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości. Z istoty swej, przy takim sposobie uzyskania dochodu, z tego tytułu ciąży obowiązek podatkowy. Należy zatem tak dysponować otrzymaną ze sprzedaży kwotą, aby zabezpieczyć spłatę tego zobowiązania. Zdaniem organu w zebranym materiale trudno doszukać się czynników, które w żaden sposób nie są niezależne od sposobu postępowania podatnika lub są spowodowane działaniem tych elementów, których nie można było przewidzieć, na które podatnik nie miał wpływu.

W ocenie organu materiał dowodowy nie pozwala na stwierdzenie, że wystąpiły wskazane wyżej przesłanki uwzględnienia wniosku strony, wymienione w przepisie art. 67a § 1 pkt 2 O.p.

Po rozpatrzeniu odwołania - w którym skarżąca zarzuciła organowi niewłaściwą oceną stanu faktycznego sprawy, przez brak uznania ważnego interesu podatnika w sytuacji, gdy znajduje się on w trudnej sytuacji materialnej - Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu podatkowego I instancji. Organ odwoławczy podkreślił, że przedmiotowa decyzja oparta jest na uznaniu administracyjnym, które oznacza, że organ podatkowa w zależności od okoliczności indywidualnej sprawy, może lecz nie jest zobowiązany do przyznania objętej wnioskiem ulgi w spłacie, mając na uwadze nie tylko aktualną sytuację majątkową podatnika, ale również przyczynę i okoliczności powstania zaległości podatkowej, które to czynniki powinny mieć charakter losowy, niezależny od zachowania i sposobu postępowania podatnika. Analizując zebrany materiał dowodowy w sprawie oraz zaskarżoną decyzję organ ocenił, że nie wystąpiły przesłanki z art. 67a § 1 pkt 2 O.p.

Strona 1/4