Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędziowie Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.), Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant Lucyna Barańska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 grudnia 2007 r. przy udziale --- sprawy ze skargi A. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na rzecz ustanowionego z urzędu adwokata E. M. wynagrodzenie w łącznej kwocie 309,80 (trzysta dziewięć złotych i 80/100).

Uzasadnienie strona 1/5

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...], Nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w D. z dnia [...], Nr [...] odmawiającą umorzenia zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za wrzesień i grudzień 2000 r., za marzec, maj i czerwiec 2001 r. oraz drugi i trzeci kwartał 2003 r. w łącznej kwocie 40.179,61 zł.

Skarżący pismem z dnia 12 września 2006 r. zwrócił się o umorzenie zaległości w podatku od towarów i usług spółki cywilnej A. (decyzja orzekająca o odpowiedzialności skarżącego jako osoby trzeciej z dnia [...] Nr [...] od nr [...] do nr [...]).

W uzasadnieniu podniósł, że w dniu 10 listopada 2000 r. spółka wystawiła fakturę na usługi ogólnobudowlane na kwotę 120.725,82 zł., w tym podatek od towarów i usług w kwocie 21.770,23 zł. Podniósł także, że kwota z faktury zawierała podatek dochodowy w kwocie 18.801,56 zł.

Ponadto skarżący podniósł, że Sąd Okręgowego w Ś. oddalił w całości powództwo o zapłatę kwoty wynikającej z powyższej faktury, stwierdzając, że brak było podstaw prawnych do wystawienia faktury a co za tym idzie domagania się zapłaty.

Organ pierwszej instancji, odmawiając umorzenia przedmiotowych zaległości podniósł, że zaległość podatkowa za wrzesień 2000 r. na kwotę 4.996,19 zł nie ma związku z przywołaną przez skarżącego argumentacją, bowiem powstała przed wystawieniem przedmiotowej faktury, podobnie jak pozostałe zaległości podatkowe, dotyczące późniejszych okresów. Organ stwierdził także, że analiza wyników finansowych spółki cywilnej A. za lata 2000 - 2004 r. wskazuje, iż spółka w żadnym okresie nie osiągała zadawalających wyników. Organ stwierdził również, że skarżący wraz z byłym wspólnikiem posiada zaległości w ZUS w łącznej kwocie 133.980,40 zł za okres od grudnia 2000 r.

Ponadto organ ustalił, że skarżący obecnie nie osiąga żadnych dochodów i jest wspomagany przez brata w kwocie 250, 00 zł miesięcznie; ma na utrzymaniu 29 - letniego niepełnosprawnego syna, który otrzymuje rentę socjalną w kwocie 502, 00 zł; nie korzysta z pomocy społecznej a także to, że nie prowadzi z byłą żona wspólnego gospodarstwa domowego a jedynie uczestniczy w utrzymaniu wspólnego lokalu mieszkalnego - 300, 00 zł miesięcznie.

Organ podniósł również, że skarżący powołał się na chorobę oczu, lecz nie przedstawił żadnej dokumentacji medycznej.

Odnosząc się do kwestii bezzasadnego wystawienia faktury, organ stwierdził, że w sytuacji, gdy podatnik wystawi fakturę wraz z kwotą podatku, to zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.- dalej: ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r.) jest obowiązany do zapłaty podatku, nawet wówczas, gdy dana sprzedaż nie była objęta obowiązkiem podatkowym albo została zwolniona od podatku.

Skarżący w odwołaniu z dnia 18 lutego 2007 r., wskazując na bardzo trudną sytuację materialną i zdrowotną, wniósł o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji.

Strona 1/5