Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Radom, Sędzia WSA Marta Semiczek, Protokolant Edyta Forysiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 sierpnia 2015 r. przy udziale sprawy ze skargi E. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania w całości.
Decyzją z dnia [...].12.2014 r. (nr [...]) Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. określił E. B. zobowiązanie podatkowe w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 11.000 zł z tytułu zawarcia umowy pożyczki pieniężnej 60.000 zł.
W uzasadnieniu organ stwierdził, że w toku postępowania kontrolnego mającego za przedmiot prawidłowość rozliczenia podatku od towarów i usług za okresy od kwietnia 2010 r. do maja 2011 r. E. B., wyjaśniając pisemnie w dniu 18.11.2013 r. tytuł otrzymanej wpłaty na konto bankowe kwoty 60.000 zł stwierdziła, że wpływ na konto w dniu 9.07.2010 r. przedmiotowej kwoty miał charakter pożyczki celem wyrównania kredytu udzielonego w banku.
Ponieważ E. B. w ustawowym 14-dniowym terminie od zawarcia umowy pożyczki nie złożyła deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych i nie wpłaciła należnego podatku, jak również powołała się na pożyczkę w toku postępowania kontrolnego, to obecnie wymiar podatku odbywa się według stawki 20%, określonej w art. 7 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 626 z późn. zm., dalej - "u.p.p.c."). Ustalając podstawę obliczenia podatku organ uwzględnił kwotę wolną od podatku 5.000 zł, w oparciu o art. 9 pkt 10 lit. d) u.p.p.c.
W uzasadnieniu organ podniósł także, że wobec wpłaty przez stronę w dniu 25.01.2014 r. na poczet podatku sumy pieniężnej 1.200 zł, pozostaje do zapłaty 9.800 zł, którą to kwotę należy uiścić z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 24.07.2010 r.
W złożonym odwołaniu E. B. podniosła, że wbrew stanowisku organu, nie powołała się na umowę pożyczki, a jedynie udzieliła wyjaśnień na żądanie organu, a zatem brak było podstaw do zastosowania sankcyjnej stawki 20%. Podobnie, nie było podstaw do zastosowania art. 3 ust. 1 pkt 4 u.p.p.c., jak również błędnie naliczone zostały odsetki, które biegną od powstania obowiązku podatkowego z chwilą powołania się przed organem na umowę pożyczki.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...].03.2015 r. (nr [...]) Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W ocenie organu odwoławczego, użyte w art. 7 ust. 5 u.p.p.c. słowo " powołać się" winno być rozumiane nie jako inicjowanie czegoś, lecz wskazywanie na coś, tak jak to stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 16.11.2011 r. (sygn. akt I SA/Wr 717/11). Taki właśnie charakter miało oświadczenie strony, która wyjaśniając dlaczego nie opodatkowała wpłaty podatkiem od towarów i usług jako zaliczki na poczet usług stwierdziła, że sumę 60.000 zł otrzymała tytułem pożyczki. Spełniony został także drugi warunek zastosowania stawki 20% w postaci braku zapłaty należnego podatku, co winno nastąpić w terminie 14 dni od zawarcia umowy pożyczki.