skargę w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od towarów i usług za październik 1995 r.
Tezy

Z ulgi ustanowionej zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 1994 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od towarów i usług od zakładów pracy chronionej /M.P. 1995 nr 2 poz. 27/ nie mogą korzystać zakłady pracy chronionej wykonujące czynności sprzedaży, których przedmiotem są wyroby akcyzowe, wymienione w załączniku nr 6 do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Sentencja

oddala skargę w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od towarów i usług za październik 1995 r.

Uzasadnienie strona 1/3

Naczelny Sąd Administracyjny, zważył, co następuje:

Rozpatrując stan faktyczny i prawny sprawy Sąd stwierdził, że przedmiotowa skarga nie może być uwzględniona jako, że ocena przeprowadzonego postępowania oraz stanowisko organów podatkowych nie dają podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji jak i poprzedzającej ją decyzji organu I-szej instancji.

Uchylenie bowiem decyzji, względnie stwierdzenie jej nieważności przez Sąd następuje tylko w razie istnienia istotnych wad w przeprowadzonym postępowaniu lub naruszenia przepisów prawa materialnego mającego wpływ na wynik sprawy /art. 22 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Takie zaś wady i uchybienia nie występują w niniejszej sprawie. W sprawie jest okolicznością niesporną, że skarżąca Spółka na mocy decyzji Pełnomocnika do Spraw Osób Niepełnosprawnych z dnia 7 lipca 1994 r. stała się zakładem pracy chronionej.

Również niesporne jest w sprawie, że skarżąca nie wybrała zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, jakie przysługiwało Jej jako podatnikowi będącemu zakładem pracy chronionej, a wynikające z art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Spółka tym samym stała się podatnikiem obowiązanym do rozliczania tegoż podatku na zasadach ogólnych, z uwzględnieniem jednakże, jako zakład pracy chronionej - zarządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 1994 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od towarów i usług od zakładów pracy chronionej /M.P. 1995 nr 2 poz. 27/.

Otóż podkreślić należy, że podstawą wydania tegoż zarządzenia, a które stanowi niewątpliwie wyłom w zasadzie powszechności podatku od towarów i usług - stanowiła zawarta w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ delegacja ustawowa upoważniająca Ministra Finansów do zarządzenia zaniechania w całości lub w części ustalania i poboru podatków w wypadkach gospodarczo lub społecznie uzasadnionych, a także gdy wymagały tego inne szczególne okoliczności.

I tak zgodnie z par. 1 ww. zarządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 1995 r. - zarządzono zaniechanie poboru przypadającego od zakładów pracy chronionej podatku od towarów i usług, w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy podatkiem należnym, a naliczonym w rozumieniu art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

W par. 3 ww. zarządzenia stwierdzono natomiast, że cyt. wyżej przepisu par. 1 nie stosuje się do wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowy.

Strona 1/3