Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie: Sędzia WSA Elżbieta Lenart (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi H. S. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] maja 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania administracyjnego 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...]; 2. zasądza od Ministra Inwestycji i Rozwoju na rzecz H. S. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Postanowieniem z dnia [...] maja 2017 r., nr [...] Minister Infrastruktury i Budownictwa - po rozpatrzeniu wniosku H. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] odmawiające podjęcia zawieszonego postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 1994r., nr [...].
Zaskarżone orzeczenie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 1994 r., nr [...] stwierdził nabycie przez Przedsiębiorstwo Państwowe "[...]" w [...], z dniem [...] grudnia 1990 r. prawa użytkowania wieczystego gruntu przejętego na własność Skarbu Państwa, na podstawie dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej, oznaczonego jako działka nr [...] o pow. [...]ha, położona w miejscowości [...].
Pismem z dnia [...] października 2011 r., H. S. wniosła o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Wojewody [...] z [...] kwietnia 1994 r.
W uzasadnieniu podniosła, że decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem prawa - ponieważ przedmiotowa nieruchomość nie stanowiła w dniu [...] grudnia 1990 r. własności Skarbu Państwa.
Kolejnym pismem z dnia [...] czerwca 2012 r. wniosła o zawieszenie postępowania nadzorczego - na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 kpa - do czasu zakończenia postępowania prowadzonego przed Wojewodą [...] w przedmiocie niepodpadania nieruchomości położonych w [...] pod przepisy dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. Nr 3 poz. 13).
Po rozpoznaniu tego wniosku Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej postanowieniem z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...], zawiesił postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...]kwietnia 1994 r., nr [...] - do czasu ostatecznego zakończenia postępowania w sprawie stwierdzenia, czy nieruchomość położona w [...] podpadała pod art. 2 dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o reformie rolnej.
Pismem z dnia [...] grudnia 2016 r. H. S. wystąpiła z wnioskiem o podjęcie zawieszonego postępowania - wskazując, iż zagadnienie wstępne zostało już rozstrzygnięte.
Podniosła, że Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...], utrzymaną w mocy decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r., nr [...], stwierdził nieważność orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] października 1953 r., nr [...], dotyczącego nabycia przez Skarb Państwa na podstawie rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu PKWN z dnia 6 września 1945 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej, parcel gruntowych 1. kat [...] i [...], wchodzących w skład nieruchomości objętej dawną Iwh [...] gm. kat. [...], z których powstała działka nr [...], będąca przedmiotem niniejszego postępowania.
Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...], Minister Infrastruktury i Budownictwa odmówił podjęcia zawieszonego postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 1994 r., nr [...] dotyczącej uwłaszczenia Przedsiębiorstwa Państwowego "[...]" w [...] działką nr [...] o pow. [...] ha - stwierdzając, iż na ww. decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] kwietnia 2015 r. została wniesiona skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, a postępowanie przed Sądem nie zostało jeszcze prawomocnie zakończone.