Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie WSA Dorota Apostolidis (spr.) WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi T. H. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/6

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z [...] marca 2017 r. nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z [...] stycznia 2017 r. nr [...] umarzającą postępowanie z wniosku T. H. w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z [...] listopada 1992 r. nr [...] stwierdzającej nieodpłatne nabycie przez Gminę [...] własności 1/2 nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], oznaczonej jako dz. nr [...], obręb [...].

Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Wojewoda [...] decyzją z [...] listopada 1992 r., na podstawie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191 ze zm.), stwierdził nabycie przez Gminę [...] nieodpłatnie prawa własności przedmiotowej nieruchomości.

T. H. (dalej jako skarżący) wnioskiem z 19 sierpnia 2015 r. wystąpił o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji wskazując, że brak było podstaw do komunalizacji przedmiotowej nieruchomości, gdyż nigdy nie była ona majątkiem państwowym. Skarżący wyjaśnił, że jest synem i spadkobiercą w 1/2 po S. H. z domu K. urodzonej w P. w dniu [...] lutego 1920 r., która była spadkobiercą S. i M. K. zmarłych w trakcie II wojny światowej. Osoby te były współwłaścicielami 1/2 nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], obecnie [...]. S. K. była jedynym członkiem rodziny, który przeżył II wojnę światową i po jej zakończeniu podjęła starania w celu odzyskania nieruchomości. W dniu [...] marca 1945 r. Sąd Okręgowy w [...] wydał S. K. świadectwo stwierdzające, że powyższa nieruchomość należała w 1/2 do małżonków S. i M. K., natomiast wobec ich śmierci otwarte zostało postępowanie spadkowe. Podstawę przywrócenia posiadania stanowiły przepisy dekretu z dnia 2 marca 1945 r. o majątkach porzuconych i opuszczonych (Dz.U. z 1945 r. Nr 9 poz. 45). Nieruchomość miała urządzoną księgę wieczystą, w której w dniu [...] czerwca 1945 r. zapisano wzmiankę o wprowadzeniu S. K. w jej posiadanie. Następnie Sąd Powiatowy w [...] postanowieniem z [...] grudnia 1959 r. stwierdził zasiedzenie spornej nieruchomości przez Skarb Państwa. W dniu 5 kwietnia 1960 r. prawo własności połowy nieruchomości zostało wpisane w księdze wieczystej na rzecz Skarbu Państwa. W konsekwencji kwestionowaną decyzją z [...] listopada 1992 r. Wojewoda błędnie stwierdził nabycie powyższego gruntu przez Gminę [...].

Minister Spraw Wewnętrznych Administracji decyzją z [...] stycznia 2017 r., na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r. poz. 23 ze zm., dalej jako k.p.a.), umorzył postępowanie prowadzone z wniosku skarżącego o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] listopada 1992 r. Organ wskazał, że wszczęcie postępowania nastąpiło z uwagi na istnienie domniemania, że żądanie skarżącego mieściło się w normie art. 28 k.p.a., bowiem komunalizacja mogła naruszać jego prawo własności do przedmiotowej nieruchomości. Na wstępnym etapie nie można było bowiem przesądzać, czy wnioskodawca dysponował tytułem prawnym do dz. nr [...]. W toku postępowania organ ustalił jednak, że skarżący nie korzysta z przymiotu strony postępowania komunalizacyjnego i nie jest legitymowany do złożenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] listopada 1992 r., wobec czego wszczęte postępowanie nadzorcze podlegało umorzeniu.

Strona 1/6