Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie Sędzia WSA Iwona Kosińska Sędzia WSA Monika Nowicka (spr.) Protokolant Ewa Nieora po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi G. G. i S. G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wywłaszczenia oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty S. z dnia [...] sierpnia 2007r. nr [...] o umorzeniu postępowania w sprawie wywłaszczenia na rzecz Miasta S. nieruchomości położonej w S., w obrębie [...], oznaczonej jako działka nr [...] oraz działek oznaczonych numerami [...] i [...] z obrębu [...].
Powyższe rozstrzygnięcie zostało oparte na następujących ustaleniach faktycznych i ocenach prawnych:
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. - wydaną na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. - Starosta S. umorzył - jako bezprzedmiotowe - postępowanie w sprawie wywłaszczenia, w celu budowy ulicy [...], opisanych na wstępie działek.
Od decyzji tej wnieśli odwołanie M. G. oraz G. i S. G., kwestionując zasadność rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji, w tym m.in. podstawę prawną decyzji, którą - zdaniem odwołujących - winien stanowić art. 105 § 2 kpa.
Rozpatrując sprawę w trybie instancji odwoławczej, Wojewoda [...] ustalił, że pismem z dnia [...] października 2004 r. Prezydent Miasta S. zwrócił się z wnioskiem o wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego na rzecz Miasta S. nieruchomości gruntowych położonych w S. w tym m.in. działek o numerach [...] i [...] z obrębu [...] i działki nr [...] z obrębu [...]. W dniu [...] stycznia 2005 r. Starosta S. zawiadomił strony o wszczęciu objętego wnioskiem postępowania. Następnie, Prezydent Miasta S. pismem z dnia [...] stycznia 2007 r. cofnął swój pierwotny wniosek z dnia [...] października 2004 r., wnosząc jednocześnie o umorzenie postępowania wywłaszczeniowego.
W związku z powyższym Starosta S. podjął czynności przewidziane w art. 105 § 2 kpa, tj. skierował do pozostałych stron postępowania prośbę o ustosunkowanie się do wniosku o umorzenie prowadzonego postępowania.
Pismem z dnia [...] lipca 2007 r. G. i S. G. poinformowali, iż nie wyrażają zgody na umorzenie niniejszego postępowania. Tym niemniej organ - powołując się na pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 29 września 2005 r. sygn. akt II SA/Wr 1218/03, sprowadzający się do stanowiska, że oświadczenie o wycofaniu żądania (wniosku) eliminuje przedmiot postępowania, bo - stosownie do takiej czynności - reguła umorzenia postępowania ustanowiona w art. 105 § 2 kpa jest nieprawidłowa i może np. w razie wniesienia sprzeciwu przez jedną ze stron postępowania prowadzić do ukształtowania merytoryczną decyzją sytuacji prawnej podmiotu wbrew jego woli i przy jednoczesnym zakazie ustawowym - orzekł o umorzeniu postępowania, wskazując jako jego podstawę art. 105 § 1 k.p.a.